គ្រាន់តែរយៈពេលមួយដ៏ខ្លីប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់ពីប្ដីរបស់Choបានចែកឋានទៅ នៅឯផ្ទះរបស់ឪពុកម្ដាយខាងប្ដីនោះ ក្រុមគ្រួសារខាងប្ដីបានហៅនាងChoតាមទូរស័ព្ទ ដោយប្រាប់ថា ប្ដីរបស់នាងបានស្លាប់ទៅ ហើយ ដោយសារតែជំងឺអេដស៍AIDS ព្រមទាំងបាននិយាយប្រាប់ថា ឲ្យនាងទៅធ្វើតេស្ដដើម្បីស្វែងរកវីរុស HIV។
ភ្លាមៗនោះ នាងក៏បានរូតរះទៅកាន់គ្លីនិកមួយកន្លែង ដើម្បីធ្វើតេស្ដឈាម។ នាងបានដកដង្ហើមវែង នៅពេលដែលលទ្ធផលបង្ហាញប្រាប់ថា អវិជ្ជមាន (Negative)។ ប៉ុន្ដែចាប់តាំងពីពេលនោះមក នាងក៏ចាប់ផ្ដើមស្រកទម្ងន់ចម្លែក រួចហើយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្លាក់ខ្លួនឈឺ។ នៅក្នុងខែកញ្ញា កន្លងទៅនេះ អតីតអ្នកលក់ដូរនៅក្នុងទីផ្សាររូបនេះ ក៏បានទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យដើម្បីធ្វើតេស្ដឈាមម្ដងទៀត រីឯលទ្ធផលបែរជាវិជ្ជមាន ទៅវិញ។
ស្ដ្រីអាយុ ៤៣ ឆ្នាំ រូបនេះ បាននិយាយថា គឺរំពេចនោះហើយដែលខ្ញុំដឹងថា ខ្លួនឯងមានផ្ទុកវីរុសHIV ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍ស្រងូតស្រងាត់រកាំចិត្ដលែងធ្វើអ្វីកើត។
ក្នុងរយៈពេល ២ ថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ នាងបានចូលខ្លួនដោយខ្លួនឯង ទៅកាន់គ្លីនិកមួយកន្លែង ហើយចូលព្យាបាលក្នុងឋានៈជាអ្នកជំងឺអេដស៍ ដែលឧបត្ថម្ភដោយសមាជិកសភាមួយរូបមកពីគណបក្ស NLD (National League for Democracy)។ ក្រុមគ្រួសាររបស់នាង ដែលរស់នៅក្នុងសង្កាត់ Hlaing Thar Ya នៃក្រុង Yangon ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ានោះ មិនចង់ឲ្យនាងរស់នៅជួបជុំជាមួយពួកគេនោះឡើយ។
ថ្វីបើវីរុសមិនអាចចម្លងតាមរយៈការប៉ះពាល់ និងការ ទំនាក់ទំនងជាប្រចាំថ្ងៃយ៉ាងដូចម្ដេចក្ដី ក៏គេនៅតែខ្លាចក្រែងនាងចម្លងវីរុសនេះទៅកូនរបស់ប្អូនស្រីពៅរបស់នាងដែរ។ គេជួយផ្គត់ផ្គង់ថវិកាដល់នាង ប៉ុន្ដែគេក៏មិនចង់ឲ្យនាងវិលមកកាន់ផ្ទះសម្បែងវិញឡើយ។ នេះជាការលើកឡើងរបស់នាង Cho ដែលឈ្មោះនេះជាការសន្មត់ប្ដូរពីឈ្មោះពិត ដើម្បីការពារអត្ដសញ្ញាណរបស់នាង។
នាងបាននិយាយប្រាប់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន Myanmar Now ដែលជាសេវាកម្មព័ត៌មានឯករាជ្យឧបត្ថម្ភ ដោយមូលនិធិ Thomson Reuters Foundation។
ទីកន្លែងសម្រាកព្យាបាលនោះ គឺជាជម្រកនៃអ្នកជំងឺដល់ទៅជិត ៣០០ នាក់ ដោយភាគច្រើន ពួកគេសុទ្ធតែមានប្រវត្ដិត្រូវក្រុមគ្រួសារបោះបង់ចោល។ នាង Cho និយាយថា សូម្បីតែកូនស្រីរបស់ខ្ញុំអាយុ ២១ ឆ្នាំទៅហើយ ក៏មិនដែលមកសួរសុខទុក្ខខ្ញុំដែរ ចាប់តាំងពីពេលដែលខ្ញុំមកដល់ទីនេះ ប៉ុន្ដែនាងគ្រាន់តែនិយាយតាមទូរស័ព្ទមកខ្ញុំ ដែលជាម្ដាយប៉ុណ្ណោះ។
មីយ៉ាន់ម៉ា ជាប្រទេស ដែលមានអត្រាអ្នកផ្ទុកវីរុស HIV/AIDS ខ្ពស់បំផុតនៅតំបន់អាស៊ី។ ដោយស្ថិតនៅក្រោមការធ្វើកំណែទម្រង់ដោយរដ្ឋាភិបាលពាក់កណ្ដាលស៊ីវិល តាំងពីឆ្នាំ ២០១១ មកនោះ។ ការផ្ដល់ថ្នាំសម្រាប់ព្យាបាលក៏បានធ្វើឲ្យស្ថានភាពនៅក្នុងប្រទេសនេះប្រសើរឡើងវិញបានបន្ដិចទៅហើយដែរ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅ ដែលតាមមន្ទីរពេទ្យមានតែបណ្ដេញអ្នកជំងឺចេញតែប៉ុណ្ណោះ។
ប្រជាជនប្រមាណ ២១០,០០០ នាក់ នៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា រស់នៅជាមួយវីរុស HIV/AIDS ដោយក្នុងនោះមានអ្នកជំងឺប្រមាណ ១៦០,០០០ នាក់ ត្រូវការជាចាំបាច់នូវការព្យាបាលសង្គ្រោះជីវិតដោយសារថ្នាំពន្យារជីវិត ដោយអាស្រ័យទៅតាមការណែនាំពីអង្គការសុខភាពពិភពលោក។ នេះបើយោងតាមការឲ្យដឹងពីអង្គការសប្បុរសគ្រូពេទ្យគ្មានព្រំដែន MSF។
មិនមានទិន្នន័យជាផ្លូវការនោះទេ ស្ដីអំពីសមាមាត្រនៃអ្នកជំងឺ AIDS ដែលត្រូវបានទទួលការព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំពន្យារជីវិត ART នោះ។ អង្គការគ្រូពេទ្យគ្មានព្រំដែន ក៏ជាអ្នកផ្ដល់នូវការព្យាបាលមេរោគ HIV/AIDS នៅក្នុងប្រទេសដែលស្ថិតនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍មួយនេះផងដែរ ដោយបាននិយាយថា ខ្លួនតែងតែផ្ដល់ថ្នាំពន្យារជីវិត ART នេះជាប្រចាំដល់អ្នកជំងឺ HIV/AIDS ចំនួន៣ ៥,០០០ នាក់។ ដោយឡែកការព្យាបាលបែបនេះក៏កំពុងតែមានផងដែរនៅតាមមន្ទីរពេទ្យរបស់រដ្ឋ។
វេជ្ជបណ្ឌិតមកពីអង្គការ MSF លោក Soe Yadanar បានលើកយកមកនិយាយតាំងតែពីមុនថ្ងៃប្រារព្ធទិវាប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺAIDS ពិភពលោក កាលពីថ្ងៃទី ០១ ខែធ្នូ មកនោះថា ឥឡូវនេះគេអាចទទួលយកថ្នាំ ART នេះនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យរបស់រដ្ឋាភិបាលបាន នៅក្នុងរដ្ឋជាច្រើន និងក្នុងតំបន់ជាច្រើនផងដែរ៕
អ្នកផ្ទុកវីរុស HIV នៅមីយ៉ាន់ម៉ា គេចចេញពីការរើសអើង បើទោះជាមានការអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងការព្យាបាល
0 Comments