វិស័យការងារនៅកម្ពុជាមានមនុស្សប្រមាណជា៧០០.០០០នាក់។ តួលេខនេះបានបន្តកើនឡើងជាលំដាប់ ដូចដែលអាជីវកម្មកាន់តែច្រើនបានបង្កើតឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ វិស័យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ ត្រូវបានចាត់ទុកជាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសនេះ។
ជាមួយនឹងគោលដៅចុងក្រោយ ក្នុងការលើកទឹកចិត្តកម្មករ និងស្តាប់ការទាមទាររបស់ពួកគេ គណៈកម្មាធិការប្រឹក្សាការងាររបស់ប្រទេសកម្ពុជា បានអនុម័តឲ្យធ្វើការបន្ថែមទឹកប្រាក់ចំនួន១២ដុល្លារ ទៅលើកម្រិតប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា។ ចាប់ពីកម្រៃ១៤០ដុល្លារដែលកម្មករកាត់ដេរទទួលបាន ទៅជាកម្រៃប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដែលនឹងចាប់ផ្តើមពីខែមករាឆ្នាំ ២០១៦។
បើទោះបីជា សហជីពកម្មករនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមួយចំនួនបានសម្តែងការខកចិត្តទៅលើការបន្ថែមនេះ ដោយបានទាមទារប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាប្រចាំខែ ចំនួន១៦០ដុល្លារ ក្រសួងការងារក៏បានកត់សម្គាល់ឃើញថា ចំនួននេះគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយសម្រាប់ពេលនេះ។
ដោយមិនបានរាប់បញ្ចូលសម្ពាធដែលរដ្ឋាភិបាលទទួលរងពីការតវ៉ា ដែលពេលខ្លះអាចឈានទៅដល់អំពើហិង្សារបស់កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរជាច្រើនផងដែរ ហើយកត្តាជាច្រើនត្រូវគិតទុក មុនពេលដែលការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនេះអាចត្រូវបានសម្រេចជាផ្លូវការ។
កត្តាសេដ្ឋកិច្ច ការអភិវឌ្ឍផលិតភាពការងារ និងការចំណាយសម្រាប់ការរស់នៅរបស់កម្មករ ត្រូវតែទទួលបានការវាយតម្លៃយ៉ាងហ្មត់ចត់។
ក្រសួងការងារ រួមជាមួយនឹងអ្នកតំណាងមកពីសមាគមនិយោជកនិងសហជីព បានបង្កើតក្រុមការងារត្រីភាគី ដើម្បីផ្តល់នូវយន្តការច្បាស់លាស់សម្រាប់ការប្តេជ្ញាចិត្តអប្បបរមានៃប្រាក់ឈ្នួល។
កាលពីឆ្នាំ១៩៩៧ កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាត្រឹមតែ៤០ដុល្លារក្នុងមួយខែតែប៉ុណ្ណោះ។ ក្រោយមក ទើបទទួលបានដល់៤៥ដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០០០។ បន្ទាប់មក កម្មករទទួលបានកំណើនប្រាក់ឈ្នួលជារៀងរាល់៤ទៅ៦ឆ្នាំម្តង។ កាលពីឆ្នាំ២០១៤ គណៈកម្មាធិការត្រីភាគីបានបោះឆ្នោតទៅលើកម្រិតប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាត្រឹម ១២៨ដុល្លារប្រចាំខែសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៥ ដែលមានចំនួន២៨ដុល្លារច្រើនជាងឆ្នាំមុន។
បន្ទាប់ពីមក មានការសម្រេចចិត្តនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ដោយបានធ្វើការបង្កើនចំនួនទឹកប្រាក់ ចាប់ពី១៤០ដុល្លារ ដែលនឹងចាប់ផ្តើមនៅឆ្នាំក្រោយនេះ។
អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ បានទទួលស្គាល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដោយស្មោះរបស់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ ក្នុងការឈានទៅដល់ការមូលមតិគ្នាមួយ ដោយបានកត់សម្គាល់ថាការកើនឡើងប្រាក់ឈ្នួលបានបង្ហាញថា ឧស្សាហកម្មនិងកម្មករគួរតែបង្កើនផលិតភាពរបស់ពួកគេ។
យើងក៏សូមធ្វើការបញ្ជាក់ពីការពិតមួយផងដែរថា ៖ ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាប្រចាំខែនាពេលខាងមុខ របស់ប្រទេសកម្ពុជានឹងមានលក្ខណៈច្រើនជាងប្រទេសចិន វៀតណាម និងឥណ្ឌូនេស៊ី។ បន្ថែមពីនេះទៅទៀត ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា និងប្រទេសឥណ្ឌាមានប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែ សម្រាប់កម្មករកាត់ដេរត្រឹមតែ៦១ដុល្លារ និង៥៣ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះ។
ការបន្ថែមប្រាក់កម្រៃបានប្រកាសរួចហើយ កិច្ចព្រមព្រៀងឈ្នះឈ្នះអាស្រ័យលើរបៀបនៃការរក្សាតុល្យភាពរួមរវាងពលករ។ ប្រសិនបើ ប្រាក់ឈ្នួលនឹងទទួលបានច្រើនជាង១៤០ដុល្លារ នោះគេនឹងពិចារណាថាស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ននៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសកម្ពុជាកំពុងមានកំណើន រោងចក្រអាចនឹងត្រូវបានបង្ខំឲ្យកាត់បន្ថយបុគ្គលិកឬបិទផលិតកម្ម។ ប្រសិនបើប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមានៅតែដដែល កម្មករនឹងមិនអាចទ្រទ្រង់ការចំណាយរបស់ពួកគេក្នុងការរស់នៅបានទេ។
លើសពីនេះទៅទៀត អត្រាប្រាក់ឈ្នួលកម្ពុជាកំពុងមានការប្រកួតប្រជែងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទាក់ទាញវិនិយោគិនពីបរទេស។
បណ្តាប្រទេសដែលនៅជិតខាង មានប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែទាបហើយប្រជាជនកំពុងកើនឡើង។
ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាបច្ចុប្បន្នរបស់វៀតណាមគឺ ៩៨ដុល្លារ ដោយមានចំនួនមនុស្សជាង៩៣លាននាក់។
កម្មកររោងចក្រកាត់ដេររបស់ឥណ្ឌូនេស៊ី បានធ្វើការប្រឆាំងនឹងការទទួលបានប្រាក់កម្រៃ៨២ដុល្លារ ដោយមានមនុស្ស២៥៥លាននាក់។
ប្រទេសថៃមានប្រាក់ឈ្នួលខ្ពស់ជាងស្តង់ដារ ហើយព្រមទាំងមានប្រជាជនជាង៦៧លាននាក់។
ជាការពិតណាស់ ឧស្សាហកម្មកាត់ដេររាប់ពាន់ដុល្លាររបស់ប្រទេសកម្ពុជា គឺជាការវិនិយោគនៃយុទ្ធសាស្ត្រមួយសម្រាប់អនាគតនៃការបង្កើតអាជីវកម្មបរទេស។ មានការបើកទ្វារសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍរោងចក្រសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងបន្ថែមទៀត ដែលជាប្រភពចំណូលនាំចេញដ៏ធំបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា។
ការកើនឡើងបន្តិចម្តងនៃប្រាក់ឈ្នួល នៅក្នុងចំណោមកម្មករកាត់ដេរ ជាកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីបង្កើនផលិតភាពនិងគុណភាពនៃការកាត់ដេរ ហើយការគ្រប់គ្រងដ៏ល្អប្រសើរលើបញ្ហាឧស្សាហកម្មនិងនយោបាយ អាចក្លាយជាយុថ្ការបស់ប្រទេសកម្ពុជា ដើម្បីឆ្ពោះទៅរកការចុះក្នុងបញ្ជីសេដ្ឋកិច្ចលូតលាស់ដ៏លឿនបំផុតនៅលើពិភពលោក៕
កម្រិតអប្បបរមានៃប្រាក់ឈ្នួលថ្មីនឹងជួយបើកទ្វារប្រទេសកម្ពុជាទៅកាន់ភាពរីកចម្រើន
0 Comments