(តចប់)
(ខ)ប្រភេទមួយទៀត គឺជាសហបណ្តឹង ចាំបាច់ដែលក្នុងចំណោមបុគ្គលច្រើននាក់ ម្នាក់ៗ អាចធ្វើបណ្តឹងដាច់ដោយឡែកពីគ្នាបាន ក៏ ប៉ុន្តែពេលដែលបណ្តឹងត្រូវបានដាក់ជាសហ បណ្តឹង មានការចាំបាច់ត្រូវចេញសាលក្រមជា រួមចំពោះសិទ្ធិ ឬ កាតព្វកិច្ចដែលជាកម្មវត្ថុនៃ ការទាមទារ។ ទោះបីជាភាគីម្ខាងធ្វើបណ្តឹងដោយ ឯកឯងក៏ដោយក៏មានករណីខ្លះដែលបញ្ញត្តិ ច្បាប់កំណត់ថា អានុភាពនៃសាលក្រមទៅលើ តតិយជន និង ភាគីម្ខាងទៀតដែរ។
ក្នុងករណីនេះប្រសិនបើតតិយជនដែលត្រូវទទួលអានុភាពនៃសាលក្រមនោះ ក្លាយទៅជា អ្នកធ្វើសហបណ្តឹង សហបណ្តឹងនោះគឺជាសហ បណ្តឹងចាំបាច់។ ឧទាហរណ៍នៃករណីនេះមាន ដូចជា បណ្តឹងទាមទារឲ្យលុបចោលនូវ សេចក្តីសម្រេចរបស់មហាសន្និបាតរបស់ម្ចាស់ ហ៊ុន ដែលត្រូវបានដាក់ពាក្យបណ្តឹងដោយ ម្ចាស់ហ៊ុនច្រើននាក់ ឬ បណ្តឹងទាមទារឲ្យ បញ្ជាក់នូវមោឃភាពអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬ លុប ចោលនូវអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលត្រូវបានដាក់ពាក្យបណ្តឹងដោយញាតិច្រើននាក់។
ម្ចាស់ហ៊ុនតែម្នាក់ក៏ដោយ ក៏អាចដាក់ពាក្យ បណ្តឹងទាមទារឲ្យលុបចោលនូវសេចក្តី សម្រេចរបស់មហាសន្និបាតនៃម្ចាស់ហ៊ុនតែ ម្នាក់ឯងបានដែរ ឬ ញាតិក៏អាចដាក់ពាក្យបណ្តឹង ទាមទារឲ្យបញ្ជាក់នូវមោឃភាពនៃអាពាហ៍ ពិពាហ៍ ឬ ឲ្យលុបចោលនូវអាពាហ៍ពិពាហ៍ តែឯងក៏បានដែរ ប្រសិនបើយកប្តីប្រពន្ធនោះ មកធ្វើជាសហចុងចម្លើយ។ ក៏ប៉ុន្តែក្នុងករណី ដែលម្ចាស់ហ៊ុនច្រើននាក់ ឬ ញាតិច្រើននាក់ ក៏អាចដាក់ពាក្យបណ្តឹង ដោយតាំងខ្លួនជាសហ ដើមចោទ តុលាការត្រូវចេញសាលក្រមជារួម ចំពោះម្ចាស់ហ៊ុន ឬញាតិច្រើននាក់នោះ។ ប្រសិន បើចេញសាលក្រមផ្សេងៗគ្នាដោយគ្មានឯកភាពចំពោះម្ចាស់ហ៊ុននីមួយៗ ឬ ចំពោះញាតិ នីមួយៗដើមចោទម្នាក់ៗនឹងទទួលនូវអានុភាពនៃ សាលក្រម មិនត្រូវគ្នានឹងអានុភាពនៃសាលក្រម ដែលត្រូវបានទទួលដោយដើមចោទដទៃទៀត ដូចេះ្នហើយអត្ថិភាព ឬ នត្ថិភាពនៃសិទ្ធិ ឬ ទំនាក់ទំនងគតិយុត្តដែលជាកម្មវត្ថុនៃបណ្តឹងនឹង មិនអាចកំណត់ជាស្ថាពរបានឡើយ។
ប្រភេទសហបណ្តឹងចាំបាច់នេះអាចហៅ បាន ថា ឧបសហបណ្តឹងចាំបាច់(សហបណ្តឹង ចាំបាច់ដោយប្រភេទដូចគ្នា)។ ក្នុងសហបណ្តឹង ចាំបាច់ តុលាការត្រូវចេញសាលក្រមជារួមចំពោះអ្នកធ្វើសហបណ្តឹងទាំងអស់ ហេតុដូចេះ្ន មានសេចក្តីតម្រូវការតាមច្បាប់ឲ្យមានឯក ភាពស្តីពីធនធានមូលដ្ឋាននៃសាលក្រម និងស្តី ពីដំណើរការបណ្តឹង។ ដូចេះ្នសកម្មភាពដែល បានធ្វើដោយបុគ្គលម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកធ្វើ សហបណ្តឹង ហើយដែលមានផលប្រយោជន៍ ដល់ភាគីអ្នកធ្វើសហបណ្តឹង (សេចក្តីថ្លែងការណ៍ មិនទទួលស្គាល់អង្គហេតុណាមួយ ឬ ការអះ អាងអង្គហេតុតវ៉ាជាដើម) ត្រូវមានអានុភាព ចំពោះអ្នកធ្វើសហបណ្តឹងទាំងអស់ ដូចសកម្ម ភាពដែលបុគ្គលទាំងអស់គ្នាបានធ្វើដែរ ផ្ទុយ ទៅវិញ សកម្មភាពដែលធ្វើឲ្យខាតប្រយោជន៍ ដល់ភាគីអ្នកធ្វើសហបណ្តឹង(ការសារ ភាពតាម ផ្លូវតុលាការ ការលះបង់ ឬ ការទទួលស្គាល់នូវ ការទាមទារ ជាដើម) នឹងពុំមានអានុភាពឡើយ ប្រសិនបើបុគ្គលទាំងអស់នោះមិនបានធ្វើសកម្មភាពនោះដោយរួមគ្នាទេ។ សកម្មភាពដែលបាន ធ្វើដោយបុគ្គលក្នុងចំណោមអ្នកធ្វើសហបណ្តឹង ក៏មិនមានអានុភាពចំពោះបុគ្គលនោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ សកម្មភាពបណ្តឹងដែលធ្វើដោយ ភាគីម្ខាងទៀត ទោះជាមានផលប្រយោជន៍ ឬ ធ្វើឲ្យខូចផលប្រយោជន៍ក៏ដោយ ប្រសិនបើ បានធ្វើចំពោះបុគ្គលម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកធ្វើ សហបណ្តឹង អានុភាពនៃសកម្មភានោះនឹងកើត ឡើងចំពោះអ្នកធ្វើបណ្តឹងទាំងអស់គ្នា។ ម្យ៉ាង ទៀតក្នុងករណីដែលហេតុដែលនាំឲ្យផ្អាក ឬ បង្អង់នីតិវិធីនៃបណ្តឹងបានកើតឡើងចំពោះ បុគ្គលម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកធ្វើសហបណ្តឹងនីតិវិធីបណ្តឹងនោះ ត្រូវផ្អាក ឬ បង្អង់ ចំពោះបុគ្គលទាំងអស់៕
ពន្យល់ក្រមនីតិវិធីរដ្ឋប្បវេណី
អង្គ កុលបុត្រ
(និស្សិតសាកលវិទ្យាល័យច្បាប់)
0 Comments