ភ្នំពេញ ៖ លើការចិញ្ចឹមត្រីជាលក្ខណៈគ្រួសារកំពុងតែពង្រីកមុខរបរនេះ ពិសេសលើការចិញ្ចឹមត្រី ក្នុងបឹង ដោយគ្រាន់តែប្រើប្រាស់មធ្យោបាយឧបករណ៍ដាក់ជាស៊ង ឬសំណាញ់ ហ៊ុមព័ទ្ធលើផ្ទៃបឹងដូចជានៅក្នុងខណ្ឌព្រែកព្នៅ មានប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសង្កាត់ខ្លះជាអ្នកប្រកបរបរចិញ្ចឹមត្រីនេះ ក្នុងខណ្ឌសែនសុខមួយចំនួនផងដែរ។
ដោយឡែកដូចក្នុងរូបភាពខាងលើបានបង្ហាញពីការហ៊ុមព័ទ្ធដោយសំណាញ់ក្នុងបឹងតាមោក ក្នុងខណ្ឌសែនសុខ រាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីចិញ្ចឹមត្រីឡាប់យ៉ា។ តាមការបញ្ជាក់ពីអ្នកចាំឲ្យចំណីត្រីនៅទីនោះបានឲ្យដឹងថា កូនត្រីឡាប់យ៉ាប្រមាណ២០.០០០ម៉ឺនកូន ត្រូវបានលែងក្នុងបឹងនេះជាប្រភេទត្រីតូចក្នុងការចំណាយថវិកាប្រមាណ៣.០០០ពាន់ដុល្លារ។ កូនត្រីនេះអាចចិញ្ចឹមបានក្នុងរយៈពេល៣ខែ ទៅ៦ខែ ទើបអាចបញ្ចេញលក់។ ក៏ប៉ុន្តែមកដល់ពេលទើបតែក្នុងរយៈមិនដល់១ខែផង សំណាញ់ដែលហ៊ុមព័ទ្ធត្រូវបានធ្លុះធ្លាយដោយអន្លើទៅហើយបណ្ដាលឲ្យរួចកូនត្រីជាច្រើន។ តាមការផ្តល់ព័ត៌មានពីអ្នកបទពិសោធន៍ចិញ្ចឹមត្រីកន្លងមកបានឲ្យដឹងថា ក្នុងការចិញ្ចឹមត្រីក្នុងបឹងតាមោកនេះ ពិបាកចិញ្ចឹមបន្តិច ដោយសារតែសំបូរទៅដោយត្រីកំពតច្រើន អាចស៊ីកូនត្រីចិញ្ចឹមនោះបាន ម្ល៉ោះហើយក្នុងបឹងតាមោកនេះកម្រមានអ្នកចិញ្ចឹមត្រី ម្យ៉ាងទៀតបើចិញ្ចឹមត្រីក្នុងបឹងនេះបានត្រីអាចទទួលផលច្រើនជាងក្នុងបឹងសំរោង ក្នុងខណ្ឌព្រែកព្នៅ ប្រភេទត្រីឡាប់យ៉ាធំៗអាចលក់លើទីផ្សារមានតម្លៃ៨.០០០ពាន់ទៅ១០.០០០ម៉ឺនរៀលក្នុង១គីឡូក្រាម។
នាពេលបច្ចុប្បន្នផលនេសាទមានការថយចុះដោយប្រភេទដោយហេតុថាបរិស្ថានធម្មជាតិ បានប្រែប្រួលគួបផ្សំជាមួយតម្រូវការនៃសង្គមមានការកើនឡើងដោយធ្វើឲ្យមានការនេសាទហួស កម្រិត។ ដូច្នេះក៏មិនត្រូវពឹងផ្អែកតែលើធម្មជាតិមួយមុខប៉ុណ្ណោះទេ គឺយើងត្រូវចាប់ផ្តើមកែប្រែ ទម្លាប់កសិករនេសាទឲ្យមកជាការចិញ្ចឹមត្រីវិញ ហើយត្រូវការជំរុញការអភិវឌ្ឍន៍ផ្នែកវារីវប្បកម្ម ឲ្យបានគ្រប់តំបន់ទូទាំងប្រទេស ជាពិសេសការចិញ្ចឹមត្រីជាលក្ខណៈគ្រួសារដោយធ្វើការស្រាវជ្រាវផលិតពូជកូនត្រីគ្រប់ប្រភេទក្នុងស្រុកមានតម្លៃសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ រួចផ្សព្វផ្សាយដាក់ឲ្យកសិករចិញ្ចឹមនិងដើម្បីជួយកាត់បន្ថយការនេសាទហួសកម្រិតក្នុងដែននេសាទធម្មជាតិ៕
កញ្ញាវ៉ាត
0 Comments