Ad Code

ពិធី​ការិនី អ្នកនាង យុគ ចិន្ដា ធ្លាប់​ឆ្លងកាត់​ជីវិត​ជា​អ្នក​រត់​តុ​...

ភ្នំពេញ ៖ ឆាក​ជីវិត​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​រមែង​តែងតែ​ជួប​នូវ​រាល់​ភាព​លំបាក​ជៀស​មិន​រួច​ឡើយ មិន​ថា​បុគ្គល​នោះ​រស់នៅ​ក្នុង​សង្គម​ទំនើប ឬ​តាម​ស្រុកស្រែ​ជនបទ​ឡើយ។ យ៉ាងណាមិញ​ប្រសិនបើ​បុគ្គល​នោះ​មិន​ចេះ​ប្រឹងប្រែង ​និង​តស៊ូ​ជម្នះ​រាល់​បញ្ហា​ដែល​កើតមានឡើង​នោះ​ទេ នោះ​ជីវិត​របស់​អ្នក​ក៏​មិន​អាច​ទទួល​បាន​នូវ​ភាព​ជោគជ័យ​នោះ​ដែរ។ ជាក់ស្ដែង​ដូចជា​កុមារី​ម្នាក់​នាង​បាន​ពុះពារ ខិតខំ​ប្រឹង​ប្រែង​តស៊ូ​យ៉ាង​ស្វិតស្វាញ​ក្នុង​ឆាក​ជីវិត​រហូត ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​បាន​ក្លាយទៅជា​ពិធី​ការិនី​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា។ ទម្រាំ​ក្លាយ​ជា​ស្ត្រី​ល្បីឈ្មោះ​ម្នាក់​ក្នុង​សង្គម​សិល្បៈ អ្នកនាង​ យុគ ​ចិន្តា​មាន​អតីតកាល​ និង​ប្រវត្តិ​តស៊ូ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ស្ងើចសរសើរ។ ដើម្បី​ជ្រាប​កាន់​តែ​ច្បាស់​ថា ​អ្នកនាង យុគ ចិន្ដា មាន​ប្រវត្តិ​តស៊ូ​ និង​ឆ្លងកាត់​ការ​លំបាក​បែប​ណា​ខ្លះ​ពេលនេះ កម្ពុ​ជាថ្មី សូម​ពាំនាំ​អារម្មណ៍​មិត្ត​អ្នកអាន​មក​ជួប​ជាមួយ​ជីវប្រវត្តិ​ និង​ដំណើរ​ដើមទង​នៃ​ការ​ឈាន​ជើង​ចូល​ក្នុង​វិស័យ​សិល្បៈ​របស់​អ្នកនាង​ដែល​មាន​អត្ថន័យ ​និង​ខ្លឹមសារ​ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ។


អ្នកនាង យុគ​ចិន្តា កើត​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៣ ខែ​មីនា ឆ្នាំ​១៩៧៥ នៅ​ឃុំ​បាសាក់ ស្រុក​បាយាប ខេត្ត​ស្វាយរៀង។ បន្ទាប់ពី​របរ​ប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត បាន​ដួល​រលំ ជីវភាព​របស់​អ្នកស្រី ខឹម ផល្លី ដែល​ត្រូវជា​ម្ដាយ​មានការ​ប្រែប្រួល​ក្នុង​គ្រួសារ​ធ្វើ​ឲ្យ​គាត់​ត្រូវ​សម្រេចចិត្ត ផ្លាស់​ទីលំនៅ​មក​រក​ស៊ី​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ខណៈ​ដែល​ស្វាមី​បាន​ទទួល​មរណភាព​ក្នុង​សម័យ​នោះ។ ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៨០ កុមារី យុគ​ចិន្តា និង​ក្រុម​គ្រួសារ​បាន​ផ្លាស់​ទីលំនៅ​មក​ភ្នំពេញ​ហើយ​បាន​បញ្ជូន​អ្នកនាង​ឲ្យ​សិក្សា​នៅ​សាលា​បឋម​សិក្សា​បដិវត្ត។ ក្នុង​ជីវិត​រស់នៅ​ជា​ក្មេង​កំព្រា​ឪពុក សល់​តែ​ម្ដាយ​ជា​ស្ត្រី​មេម៉ាយ ហើយ​ទទួល​បន្ទុក​ចិញ្ចឹម​កូន​៥​នាក់ ចិន្តា បាន​តស៊ូ​ព្យាយាម​ក្នុង​ការ​សិក្សា​ និង​ឆ្លៀត​ធ្វើការ​ងារ​រត់​តុ​ដើម្បី​ជួ​យ​ស​ម្រួល​ជីវភាព​គ្រួសារ។ ដោយសារតែ​ភាព​អំណត់​តស៊ូ​មិន​រាថយ ទើប​នាង​បាន​ក្លាយ​ជា​សិស្ស​ពូកែ​អក្សរសាស្ត្រ​ខ្មែរ​ដែល​បាន​ទទួល​ងារ​ជា​កុមារ​ឈានមុខ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៨៥ ផ្នែក​អក្សរសាស្ត្រ​ខ្មែរ។ ក្រោយពី​របប​ប្រល័យពូជសាសន៍​បាន​ដួល​រលំ ស្ថានភាព​គ្រួសារ​នីមួយៗ​បាន​ផ្ដើម​រស់នៅ​ពី​បាត​ដៃទទេ ដោយ​ខ្លះ​ធ្វើជា​កម្មករ និង​ខ្លះ​ទៀត​ឆ្លៀត​យក​កូន​ទៅ​ផ្ញើ​នៅ​មណ្ឌល​កុមារ​កំព្រា ឬ​ប្រកប​របរ​កសិកម្ម​តាម​បណ្ដា​ខេត្ត​ ឬ​ការងារ​ផ្សេងៗ​ជាច្រើន​ទៀត។ ចំណែក​ម្ដាយ​អ្នកនាង​ យុគ​ចិន្តា មិន​មែន​ជា​កសិករ​ទេ តែ​ជា​អ្នក​រកស៊ី​ម្នាក់ ហើយ​បាន​ជំរុញ​ឲ្យ​កូន​ទាំង​៥​នាក់​ចូល​សិក្សា​គ្រប់ៗ​គ្នា រហូត​បាន​ផ្ដល់​ឱកាស​ឲ្យ​កូន​ទី​២ គឺ​អ្នកនាង យុគ ចិ​ន្កា បាន​បញ្ចប់​ការសិក្សា​នៅ​វិទ្យាល័យ វត្ត​កោះ ដោយ​ជោគជ័យ​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩១។ រួច​ក្រោយមក​បាន​បន្ត​ការសិក្សា​នៅ​សកលវិទ្យា​ជាតិ​គ្រប់គ្រង។​


អ្នកនាង ​យុគ​ចិន្តា​ បាន​លើក​ឡើងថា ​“​ក្រោយ​បញ្ចប់​វិទ្យាល័យ​ ខ្ញុំ​បាន​ឆ្លងកាត់​ជីវិត​ជា​អ្នក​រត់​តុ​ឆ្អែតឆ្អន់​ហើយ ចាប់​តាំងពី​ឆ្នាំ​១៩៩១ ​ដល់​ឆ្នាំ​១៩៩២។ ទោះ​យ៉ាង​ណា​សម័យ​នោះ​មិនមែន​មកពី​ជីវភាព​ក្រីក្រ​ទេ​….. ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ចង់​រកលុយ​បាន​ដោយ​ខ្លួនឯង​”។ លើស​ពី​នេះ​ពិធី​ការិនី យុគ ចិន្តា បាន​បញ្ជាក់​ថា​ ដំបូង​ឡើយ​និស្ស័យ​ពី​កំណើត​របស់​នាង​ចូលចិត្ត​ផ្នែក​គំនូរ ក្រៅ​ពី​នេះ​នាង​ថា ក្នុង​វ័យ​សិក្សា​មិន​មាន​អ្វី​ធ្វើ​ឲ្យ​ចងចាំ​ក្រៅពី​បាន​ធ្វើ​ជា​អ្នក​រត់​តុ​ឡើយ។ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨៨ ការ​ចំណាយ​ក្នុង​គ្រួសារ​ចាប់ផ្ដើម​ទទួលបន្ទុក​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ ដូច្នេះ​ក្រោយពេល​ទំនេរ​ពី​ការសិក្សា នាង​ធ្វើការ​នៅ​សណ្ឋាគារ​ស្ថិត​ក្នុង​វិថី​ព្រះមុនីវង្ស​ទទួល​បាន​ប្រាក់ខែ​៥​ម៉ឺន​រៀល​ដើម្បី​មក​ជួយ​ទប់ទល់​ការសិក្សា និង​ជួយ​សម្រាល​បន្ទុក​ដល់​គ្រួសារ​។ ចាប់​តាំងពី​ឆ្នាំ​១៩៩២ ជីវិត​ជា​អ្នក​រត់​តុ​របស់ យុគ ចិន្តា បាន​ប្រែប្រួល​ភ្លាមៗ ក្រោយ​គេ​ស្គាល់​ពី​ទេពកោសល្យ​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​ចេះ​ស្រលាញ់​ការងារ ក្រោយមក​បាន​ផ្លាស់​ទៅ​បម្រើ​ការងារ​ជា​អូ​តេស្ដ​នៅ​ក្រុមហ៊ុន​ទេសចរណ៍​កម្ពុជា។


អ្នកនាង យុគ​ចិន្តា​ បាន​រៀបរាប់​ថា ​“​កាលពី​ខ្ញុំ​អាយុ​១៦​ឆ្នាំ ខ្ញុំ​ធ្វើការ​បាន​ប្រាក់ខែ​តែ​៥​ម៉ឺន​រៀល​ទេ​។ តែ​ក្រោយ​មក​ទៀត​ដោយសារតែ​ឃើញ​ទូរទស្សន៍ IBC បាន​ប្រកាស​ជ្រើសរើស​បុគ្គលិក ខ្ញុំ​មាន​សំណាង​បាន​ចូល​ធ្វើ​តេស្ត​សាកល្បង​អាន​ព័ត៌មាន បន្ទាប់​មក​ទៀត​ក៏បាន​ជាប់​បម្រើ​ការងារ​នៅ​ទី​នោះ​តែម្ដង​”។ អ្នកនាង យុគ ចិន្ដា បាន​មានប្រសាសន៍​បន្ត​ទៀត​ថា “​ពិតជា​មានការ​លំបាក​ណាស់​ទម្រាំ​ជាប់ ព្រោះ​គេ​ជម្រុះ​ក្នុងចំណោម​មនុស្ស​៣​ពាន់​នាក់​រហូត​នៅសល់​៣​នាក់​ចុងក្រោយ។ “​ខ្ញុំ​សប្បាយចិត្ត​ណាស់​ពេល​បាន​ជាប់​ចុងក្រោយ​មាន​គ្នា​បី​នាក់ ហើយ​មាន​ខ្ញុំ​ម្នាក់​ដែរ។ ដំបូង​ទទួល​បាន​ប្រាក់ខែ​ត្រឹម​១២០​ដុល្លារ​ ហើយ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ការងារ​ដំបូង​អត់​ស្គាល់​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​វា​យ៉ាងម៉េច​ទេ​…. ពេលនោះ​មានការ​លំបាក​ខ្លាំង​ណាស់ ព្រោះ​ម្យ៉ាងទៀត​គេ​តម្រូវ​ឲ្យ​ចេះ​ភាសា​ថៃ​ទៀត​”។ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩៤ ស្ថានីយ​ទូរទស្សន៍​IBC ត្រូវ​បាន​ប្ដូរ​ទៅជា​ទូរទស្សន៍​កង​យោធពល​ខេមរភូមិន្ទ​ប៉ុស្តិ៍​លេខ​៥។


ចិន្តា​ អធិប្បាយ​ថា ការ​ចាប់​អាជីព​ជា​ពិធី​ការិនី​នៅ​ទីនោះ​បាន​ទទួល​ការ​បណ្ដុះបណ្ដាល​ច្រើន ពី​ជនជាតិ​ថៃ​ទាក់​ទង់​នឹង​អាជីព​ប្រចាំថ្ងៃ។ ក្រោយមក​ ដោយសារតែ​ទទួល​ការហាត់​ពត់​ជាមួយ​ពិធី​ករ​ជើងចាស់​ដោយ​ផ្ទាល់ ​ធ្វើ​ឲ្យ​ការងារ​នៅ​ប៉ុស្តិ៍​លេខ​ប្រាំ​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ​ច្រើន​រហូត​ត្រូវ​បាន​ចៅហ្វាយ​នាយ​គោរព​ស្រលាញ់ និង​ផ្ដល់​ឱកាស​ការងារ​ច្រើន​ឲ្យ​គ្រប់គ្រង​កាន់តែ​ធំ​ទៅៗ​។ ពិធី​ការិនី​កំពុង​មាន​ប្រជាប្រិយ​នៅ​CTN បាន​និយាយ​ថា “​ខ្ញុំ​ធ្វើការ​នៅ​ប៉ុស្តិ៍​លេខ​៥​មិន​ដឹង​ថា​ការងារ​នេះ​អស្ចារ្យ​ទេ ​ធ្វើ​យ៉ាងម៉េច​ឲ្យ​តែ​បាន​លុយ ក្រោយមក​ទើប​ដឹង​ថា​ខ្លួន​មានតម្លៃ។ ដំបូង ​ទោះ​ការងារ​មានការ​លំបាក​មែន ព្រោះ​គេ​តម្រូវ​ឲ្យ​យើង​ខ្លាំង​ភាសា​ខ្មែរ​មានន័យថា អាន​ច្បាស់ និង​ចំ​ពាក្យ​មួយៗ ដូច្នេះ​ហើយ​ទីនោះ​ គឺជា​កន្លែង​បណ្ដុះបណ្ដាល​ជំនាញ​ពិធី​ការិនី អ្នកដឹកនាំ​កម្មវិធី ហើយ​ជា​ថ្នាល​ដ៏​ពិសេស​ទើប​មាន​ដល់​សព្វថ្ងៃ​“​។ ដោយសារតែ​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ល្បី​ស្រាប់​ពី​ប៉ុស្តិ៍​លេខ​៥ ទើប​នៅ​ពាក់កណ្ដាល​ឆ្នាំ​២០០៣ អ្នកនាង​ យុគ​ចិន្តា​ ចូល​បម្រើ​ការងារ​នៅ​CTN មាន​តួនាទី​ជា​អ្នកគ្រប់គ្រង​ផ្នែក​ផលិត​កម្មវិធី​។ ពិធី​ការិនី​រូប​នេះ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា CTN ជា​កន្លែង​ចាប់ផ្ដើម​បើក​ទំព័រ​ថ្មី​ និង​ជា​កន្លែង​បញ្ចេញ​សមត្ថភាព​ពិតៗ ហើយក៏​ជា​ឱកាស​មួយ​មិន​ធ្លាប់មាន​ពីមុនមក​។ អ្នកនាង​និយាយ​ថា​“​ចំណូលចិត្ត​ខ្ញុំ​ពិ​តទៅ​ថ្ងៃ​អនាគត​គឺ​ចូលចិត្ត​រកស៊ី ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​ចាំបាច់​បើ​ល្បី​ហើយ​ត្រូវតែ​ចាប់​យក​អាជីព​ទាំងពីរ​ទើប បាន​”​។​ នៅ​ពេល​ដែល​បោះជំហាន​លើ​វិថី​សិល្បៈ និង​ជា​អ្នក​ផលិត​កម្មវិធី​ប្រចាំ​ស្ថានីយ​ទូរទស្សន៍ CTN អ្នកនាង​យុគ ចិន្តា បាន​ជួយ​ដល់​គ្រួសារ​កាលពី​ឆ្នាំ​២០០៥​ដល់​ឆ្នាំ​២០១០ ពោល​នាង​បាន​ជួយ គ្រួសារ និង​ប្អូនៗ​ឲ្យ​បាន​ទៅ​រស់នៅ​អាមេរិក រួច​បាន​បង្កើត​ក្រុមហ៊ុន​នៅ​ទីនោះ​ឈ្មោះ VIDIO យុគ ចិន្តា​ខ្មែរ និង​ហាង​នំប៉័ង​ឈ្មោះ Donat Simly។ ដូចដែល​អ្នកនាង យុគ ចិន្ដា បាន​លើក​ឡើង​ពី​ខាង​លើ​រួចមកហើយ​ថា អ្នកនាង​ចូលចិត្ត​រកស៊ី ឥឡូវនេះ​គេ​បាន​សង្កេតឃើញ​អ្នកនាង​​ យុគ ចិន្ដា បាន​បើកហាង​កាត់​សំលៀកបំពាក់ ដែល​មាន​ស្លាក​យីហោ “​អម​” និង​ភោជនីយដ្ឋាន “​ស្លឹក​ចាក​” ដែល​មាន​មជ្ឈដ្ឋាន​មួយ​ចំនួន​ប៉ាន់ប្រមាណ​ថា ​មានតម្លៃ​ជិត​លាន​ដុល្លារ​ឯណោះ។​


ពិធី​ការិនី​រូប​នេះ​បាន​បន្ថែម​ទៀត​ថា “ ខ្ញុំ​មាន​ផែនការ​៥​ឆ្នាំ​ម្ដង​ ត្រូវតែ​ធ្វើ​ឲ្យ​បាន​ជោគជ័យ​អ្វី​មួយ ដូចជា​ពេលនេះ​….​ខ្ញុំ​បាន​ដាក់​ផែនការ​ហើយ ​គឺ​ឆ្នាំ​២០១០​ទៅដល់​២០១៥​។ ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​វា​ជោគ​ជ័យ​មួយ​ជំហាន​ហើយ​ គឺ​ការ​បើកហាង​ស្លឹក​ចាក និង​ហាង​កាត់​សំលៀកបំពាក់ ..​អ៊ីចឹង​សល់​តែ​ការ​ផលិត​កម្មវិធី​នៅ​CTN​ថ្មី​ទៀត​នៅ​ពេល​ខាងមុខនេះ។ អ្នកនាង​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ ធ្វើ​ជំនួញ​មានការ​លំបាក​ច្រើនជាង​ពិធី​ការិនី ព្រោះ​ត្រូវ​ប្រើ​កម្លាំង សមត្ថភាព ដើមទុន។ នៅ​ពេល​សួរ​ថា​ តើ​អ្នកនាង​ធ្វើ​វា​យ៉ាងម៉េច​ទៅ​? នាង​អះអាង​ថា “​យើង​ដាក់​ទុន​ហើយ​ខ្លាច​វា​មិន​ដើរ ម្យ៉ាង​ក៏​ខ្លាច​អស់​ដើម​ដែរ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​មិន​រាថយ​ឡើយ ព្រោះ​ប្រយោជន៍​ផ្ដល់​ការងារ​ដល់​កូន​ខ្មែរ​”​។​ក្រៅតែពី​អាជីព​ជា​ពិធី​ការិនី អ្នកនាង​ត្រូវ​គេ​ចាត់ទុកថា​ជា​អ្នកជំនួញ​វ័យក្មេង​ដ៏​លេចធ្លោ​ម្នាក់​ក្នុង​សង្គម​សិល្បៈ​ ដោយ​ក្នុង​នោះ​នាង​ ហាង​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ចំនួន​៦ ក្នុង​ប្រទេស​បី​ និង​ក្រៅ​ប្រទេស​បី។ ហាង​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​របស់​ពិធី​ការិនី​រូប​នេះ​មាន​ដូចជា​ភោជនីយដ្ឋាន​ស្លឹក​ចាក ហាង​រចនា​ម៉ូដ​ និង​សំលៀកបំពាក់​អម និង​ហាង​គុយទាវ។ ដោយឡែក​ហាង​បី​ទៀត​នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក​មាន​ដូចជា​ ហាង Video យុគ​ចិន្ដា​ខ្មែរ​ហាង​នំប៉័ង DonatSimly​ និង​ហាង​សំលៀកបំពាក់។​


ពិធី​ការិនី​ល្បីឈ្មោះ​បាន​សម្ដែង​សុទិដ្ឋិនិយម​ថា ការ​ធ្វើ​ជំនួញ​ ឬ​ជា​ពិធី​ការិនី​ល្បី​បាន​វា​មិនមែន​ងាយស្រួល​ទេ។ ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​អ្នកនាង​ផ្ទាល់​ជួប​ឧបសគ្គ​ច្រើន ដោយ​ឆ្លងកាត់​ជីវិត​ជា​អ្នក​រត់​តុ រហូត​បាន​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះ​ភាព​ជូរចត់​នេះ​ហើយ​ដែល​ជំរុញ​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​បុគ្គល​ដ៏​សំខាន់​ម្នាក់​ក្នុង​សង្គម៕
Pisey-2015-09-04-full-i


Pisey-2015-09-04-full-i3


Pisey-2015-09-04-full-i7


Pisey-2015-09-04-full-i8


Pisey-2015-09-04-full-i9





ពិធី​ការិនី អ្នកនាង យុគ ចិន្ដា ធ្លាប់​ឆ្លងកាត់​ជីវិត​ជា​អ្នក​រត់​តុ​...

Post a Comment

0 Comments

Close Menu