មណ្ឌលគិរី ៖ «ភ្នំដោះក្រមុំ» គឺជាបូជនីយដ្ឋានទេសចរណ៍តែមួយគត់នៅក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរីសម្រាប់ជនជាតិភាគតិច និងខ្មែរធ្វើការគោរពបូជាទៅតាមជំនឿទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគេ។ នៅភ្នំដោះក្រមុំប្រជាជនភាគច្រើនមានជំនឿថា ព្រលឹងវិញ្ញាណស័ក្តិសិទ្ធិនៅថែរក្សាទីដ៏មនោរម្យនេះ ហើយទាំងភ្ញៀវទេសចរ និងអ្នកស្រុកតែងតែឡើងទៅលើភ្នំដោះក្រមុំ ដើម្បីបន់ស្រន់សុំសេចក្ដីសុខចម្រើន។
ពីជើងភ្នំឆ្ពោះទៅកាន់ភ្នំដោះក្រមុំដែលមានផ្ទៃទេសភាពពណ៌ខៀវស្រងាត់នោះគឺលោកអ្នកអាចធ្វើដំណើរ ឬបើកបររថយន្តឡើងតាមផ្លូវទើបនឹងធ្វើថ្មីទៅដល់អាស្រមលោកតាស្រុះ ឯលើកំពូលភ្នំតែម្តង។ បន្ទាប់ពីលោកអ្នកធ្វើការបែរបន់ហើយនោះ គេក៏អាចគយគន់ទេសភាពពីលើកំពូលភ្នំបានយ៉ាងរីករាយថែមទៀតផង។
បូជនីយដ្ឋានទេសចរណ៍ភ្នំដោះក្រមុំមានទីតាំងស្ថិតនៅភូមិដោះក្រមុំ ឃុំសុខដុម ស្រុកសែនមនោរម្យ មានចម្ងាយផ្លូវប្រហែល៣គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តមណ្ឌលគិរី និងមានផ្ទៃដី១០០ហិកតា ហើយក៏មានប្រជាជនរស់នៅតំបន់នេះប្រមាណ២០៩២គ្រួសារ ដោយចាប់យករបរការធ្វើកសិកម្ម ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត។
ដំណើរដើមទងនៃការកំណត់ឈ្មោះបូជនីយដ្ឋានទេសចរណ៍នេះគឺយោងទៅតាមព្រេងនិទានមួយដែលបានតំណាលថា មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះស្រុះ រស់នៅភូមិអូរទ្រូ តែងតែធ្វើដំណើរញឹកញាប់ទៅលេងបងប្អូននៅភូមិត្រពាំងអំពិល ហើយបានចាប់ចិត្តបេតីនឹងនារីម្នាក់ឈ្មោះ ផ្លំ និងទាក់ទងស្គាល់ចិត្តស្គាល់ថ្លើមគ្នា។ កំលោះស្រុះក៏បានសុំឪពុកម្ដាយចូលស្តីនាង ផ្លំ ហើយឪពុកម្ដាយ នាង ផ្លំ ក៏យល់ព្រមតែពុំទាន់កំណត់ពេលវេលា ព្រោះមង្គលការកំណត់ទៅបានលុះត្រាតែកូនកំលោះអាចរកបណ្ដាការសម្រាប់ជូនទៅខាងកូនក្រមុំសព្វគ្រប់សិន ដូចជា ក្របី គោ ជ្រូក មាន់ទា ស្រាពាង ព្រមទាំងគ្រឿងអលង្ការជាដើម។ ស្របពេលគ្រួសារស្រុះរកជំនូនបានហើយក៏ជួនត្រូវចំពេលប្រមូលផលស្រូវ ដូច្នេះពិធីរៀបការត្រូវពន្យារពេលសិនដោយគេត្រូវរៀបចំពិធីសែនព្រលឹងស្រូវជាមុន ពីព្រោះគេមានជំនឿថា ការប្រមូលស្រូវមកដាក់ជង្រុកហើយមិនទាន់បានសែនគឺមិនអាចយកទៅបុកបរិភោគ ឬក៏ប្រើប្រាស់សម្រាប់ពិធីមង្គលការបានឡើយ នាំឲ្យមានគ្រោះចង្រៃដល់គូស្រករថ្មី។
ថ្ងៃនោះគ្រួសារ នាង ផ្លំ រៀបចំសែនព្រលឹងស្រូវ ពេលនោះឪពុកម្ដាយ នាង ផ្លំ ឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំងព្រោះនាង ផ្លំ បានទៅដងទឹកយូរពេកមិនឃើញត្រឡប់មកវិញ ហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាក៏ចេញដើររកគ្រប់ទិសទី និងទៅរកដល់កន្លែងដងទឹកឃើញតែឃ្លោកសម្រាប់ដងទឹកតែមិនឃើញ នាង ផ្លំ ដំណឹងនេះធ្វើឲ្យស្រុះព្រួយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ដោយគេនៅតែបន្តព្យាយាមដើររកនាងផ្លំជានិច្ច។ លុះថ្ងៃមួយស្រុះត្រូវទៅកាប់ឫស្សីនៅក្បែរភ្នំពីរគឺភ្នំមួយមានព្រលឹង លោកយាយ ជីហូវ ថែរក្សា និងភ្នំមួយទៀតមានព្រលឹង លោកយាយ ជីហ្គរ ថែរក្សា នៅពេលឃើញស្រុះជញ្ជូនឫស្សីមកដាក់នៅក្បែរអណ្ដូងទឹកលោកយាយទាំងពីរក៏ប្រាប់ នាង ផ្លំ ឲ្យមកជួបគូដណ្ដឹង ខណៈនោះស្រុះភ្ញាក់យ៉ាងខ្លាំងនឹងវត្តមាននាងផ្លំ។
នាងផ្លំក៏បានរៀបរាប់សេចក្តីនឹករលឹករបស់ខ្លួនចំពោះស្រុះរួមទាំងដំណើរជីវិតនាងក្នុងពេលបាត់ខ្លួន ដោយនាងបញ្ជាក់ថា លោកយាយទាំងពីរបានឃាត់នាងឲ្យនៅជួយថែរក្សាទឹកដីម្តុំនេះ រួច ផ្លំ ក៏បបួលស្រុះឲ្យមករស់នៅជាមួយនាង ដើម្បីកសាងសុភមង្គលជាមួយគ្នា ហើយស្រុះក៏មិនបានបដិសេធនឹងសំណើរបស់ នាង ផ្លំ ជាគូដណ្ដឹងនោះឡើយ។
អ្នកភូមិក៏ចាប់ផ្តើមភ្ញាក់ផ្អើលនឹងការបាត់ខ្លួនស្រុះជាបន្ត ដូច្នេះគេក៏នាំគ្នាធ្វើពិធីសែនព្រេនសូមកុំឲ្យមានបាត់មនុស្សក្នុងភូមិបន្តទៀត។ ចូលដល់រដូវកាប់ចម្ការឪពុកស្រុះបានទៅធ្វើចម្ការ ឯភ្នំជីហូវ និងភ្នំជីហ្គរហើយក៏បានជួប ស្រុះ និងនាងផ្លំ រួចអ្នកទាំងពីរក៏បានរៀបរាប់ប្រាប់ឪពុកថា គេទាំងពីរគឺជាអ្នកជួយមើលថែភូមិស្រុកម្តុំនេះ សូមពុកម៉ែបងប្អូនកុំពិបាកចិត្តអី បើមានទុក្ខសូមធ្វើពិធីសែនដល់ម្ចាស់ទឹកម្ចាស់ដី និងបារមីភ្នំនេះទៅនឹងបានសេចក្ដីសុខហើយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតលោកយាយទាំងពីរបានផ្ដាំថា សូមឲ្យហៅភ្នំនេះថា«ភ្នំស្រុះផ្លំ»វិញ។ លុះក្រោយមកទៀតគេក៏បានហៅភ្នំនោះថា «ភ្នំដោះក្រមុំ» គឺហៅតាមមន្ត្រីរាជការម្នាក់ដែលបានចុះទៅបំពេញបេសកកម្មរៀបចំដែនដីតំបន់ជុំវិញភ្នំនោះនៅអំឡុងទសវត្ស១៩៥០ ដើម្បីបង្កើតខេត្តថ្មីមួយទៀតគឺខេត្តមណ្ឌលគិរី។
ចំពោះការកំណត់យកឈ្មោះក្រោយហៅថា«ភ្នំដោះក្រមុំ»នេះគឺគេនាំគ្នាហៅទៅតាមរូបភាពរបស់ភ្នំដែលមានរាងដូចជាសុដន់នារីក្រមុំដែលកំពុងដេកផ្ងារ បន្ទាប់មកក៏បានជ្រួតជ្រាបទៅដល់បងប្អូនខ្មែរ និងព្នងមានជំនឿយ៉ាងខ្លាំងទៅលើបារមីភ្នំនេះ រួចគេក៏បាននាំគ្នាសង់ខ្ទមមានដាក់ដុំថ្មជានិមិត្តរូបផង។ ក្រោយមកនៅថ្ងៃទី៣០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០៤គេក៏បានធ្វើរូបបដិមាថ្មកែវតំណាងឲ្យលោកតាស្រុះ ភ្នំដោះក្រមុំ និងធ្វើអាស្រមជាថ្មីនៅលើកំពូលភ្នំសម្រាប់គោរពបូជា។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកភ្នំដោះក្រមុំក៏បានក្លាយទៅជាទីដ៏មនោរម្យនៃធម្មជាតិ និងមានមនុស្សម្នា ភ្ញៀវទេសចរ ឡើងទៅលេងស្រូបយកខ្យល់អាកាសត្រជាក់បរិសុទ្ធ ព្រមទាំងជាការគោរពចំពោះវត្ថុស័ក្តិសិទ្ធិបារមីលោកតាស្រុះនៅបូជនីយដ្ឋានទេសចរណ៍នេះផងដែរ៕
ដំណើរដើមទងនៃការកំណត់ឈ្មោះ «ភ្នំដោះក្រមុំ»
0 Comments