អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា នៅវ័យសិក្សា អ្នកស្រីមានទេពកោសល្យសម្ដែង និងរូបសម្ផស្សស្រស់ស្អាតផងនោះ បានធ្វើឲ្យកំលោះៗតាមចោមរោមសុំស្នេហ៍ និងមានអ្នកចូលស្ដីដណ្ដឹងជាច្រើននាក់តែត្រូវអ្នកស្រីប្រកែកមិនយក។ ដោយមិនជ្រះស្រឡះនឹងរឿងស្នេហា និងខ្លួនស្រឡាញ់អាជីពជាតារាសម្ដែងផងនោះ អ្នកស្រីក៏សម្រេចចិត្តបញ្ឈប់ការសិក្សារបស់ខ្លួនត្រឹមថ្នាក់College តែម្ដងទៅ។
អ្នកស្រី ឌី សាវ៉េត មានកំណើតនៅក្នុងគ្រួសារមានទ្រព្យសម្បត្តិ និងសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរមួយគួបផ្សំនឹងរូបសម្ផស្សកាលពីក្មេងស្រស់ស្អាតផងនោះ បានធ្វើឲ្យអ្នកពោះម៉ាយ និងកំលោះៗចោមរោមសុំស្នេហ៍។ មានបុរសមិនតិចជាង១០នាក់ទេ ដែលបានតាមសុំស្នេហា និងចូលដណ្ដឹងអ្នកស្រីធ្វើជាភរិយា តែត្រូវបានផ្ដាច់ពាក្យទៅវិញជាបន្តបន្ទាប់ ព្រោះអ្នកស្រីគិតថាខ្លួនទើបតែមានអាយុ១៦ឆ្នាំហើយកំពុងរៀននៅថ្នាក់អនុវិទ្យាល័យ។ ដោយរឿងរ៉ាវស្នេហារបស់អ្នកស្រីច្រើន និងកប់ជ្រៅច្រើនឆ្នាំផងនោះ អ្នកស្រីគ្រាន់តែលើកឡើងរឿងរ៉ាវស្នេហាបុរសពីរនាក់មកនិយាយប៉ុណ្ណោះ គឺបុរសមុនរៀបការម្នាក់ និងបុរសដែលជាអតីតស្វាមីម្នាក់។ មុនពេលរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយឆ្នាំ អ្នកស្រីត្រូវបានបុរសម្នាក់តាមលោមអង្វរសុំស្នេហា ដោយហ៊ានធ្វើអ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាងឲ្យតែអ្នកស្រីនិយាយរកគេ(ភ្លេចឈ្មោះ)។ នៅពេលដែលបុរសនោះស្កាត់មកជួបម្ដងៗ អ្នកស្រីតែងតែគេចវេះពីមុខបុរសនោះ។ អ្នកស្រីនិយាយថា “ថ្ងៃមួយគេបានលួចយកសំបុត្រមកដាក់ក្នុងកាបូបរបស់ខ្ញុំ ហើយសំបុត្រហ្នឹងសរសេរថា បើនៅតែមិននិយាយស្ដីជាមួយខ្ញុំតទៅទៀត ខ្ញុំនឹងទៅដល់ផ្ទះតែម្ដង ហើយសារភាពស្នេហាប្រាប់ប៉ាម៉ាក់ សាវ៉េត ឲ្យពួកគាត់បានដឹងហើយ ថាបើគាត់វាយឲ្យវាយទាំងពីរនាក់។ ក្រោយមក ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយរកគេទៅ”។ បុរសម្នាក់នោះក៏ចាប់ផ្ដើមលួងលោម និងសន្យារបៀបកូនប្រុសថា ស្រលាញ់ស្មោះស្ម័គ្រ និងឲ្យឪពុកម្ដាយចូលមកស្ដី ដើម្បីរៀបការតាមប្រពៃណី។ជារៀងរាល់ព្រឹក បុរសនោះតែងតែមករង់ចាំឌុបអ្នកស្រីទៅ និងមកពីសាលានៅផ្លូវកែងក្បែរភូមិជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ធ្វើឲ្យអ្នកស្រីមើលឃើញភាពអត់ធ្មត់ និងអំពើល្អរបស់បុរសម្នាក់នោះ អ្នកស្រីក៏ចាប់ផ្ដើមមានចិត្តលើបុរសនោះ ប៉ុន្តែសំណាងអាក្រក់ កាលណោះគាប់ជួននឹងក្រុមគ្រួសារខ្ញុំប្ដូរមករស់នៅក្បែរវត្ត “ថាន់”ហើយក៏បាត់ដំណឹងគ្នាសូន្យឈឹងចាប់តាំងពីពេលនោះមក”។ ចំណែកបុរសទី២ដែលជាអតីតស្វាមីអ្នកស្រីវិញ គឺមានប្រវត្តិចេញពីការសម្ដែងរឿងជាមួយគ្នានិងជាចាងហ្វាងផលិតកម្មភាពយន្តទៀតផង។ អ្នកស្រីបាននិយាយថា លុះមកដល់ដើមឆ្នាំ១៩៦៤ មានចាងហ្វាងផលិតកម្មភាពយន្តក្នុងស្រុក និងជាតារាសម្ដែងឈ្មោះ គួយ គឹង បានហៅអ្នកស្រីមកថតរឿងក្នុងផលិតកម្មរបស់គេបានជាច្រើនរឿង។ ក្រោយមក ចាងហ្វាងរូបនោះបានមើលឃើញពីទេពកោសល្យ និងរូបសម្ផស្សស្រស់ស្អាតរបស់អ្នកស្រី ក៏សុំស្រលាញ់ និងសុខចិត្តយកធ្វើជាភរិយាស្របច្បាប់ទាំងខ្លួនធ្លាប់មានប្រពន្ធហើយក្ដី ហើយអ្នកស្រីក៏ព្រមទទួលយកស្នេហាបុរសម្នាក់នោះធ្វើជាស្វាមី។ អ្នកស្រីបានរៀបការជាមួយលោក គួយ គឹង ដែលជាចាងហ្វាងផលិតកម្ម និងជាតារាសម្ដែងរូបនោះក្នុងឆ្នាំ១៩៧០។ នៅពេលនោះ មានចាងហ្វាងផលិតកម្មភាពយន្តម្នាក់ទៀតឈ្មោះ វ៉ាន វណ្ណៈ ទើបដំណើរការណ៍ក្រុមហ៊ុនភាពយន្តរបស់ខ្លួន ពេលនោះអ្នកស្រី និងស្វាមីបានចូលហ៊ុនជាមួយលោក វណ្ណៈ ដែលជាម្ចាស់ផលិតកម្មនោះឈ្មោះ“សុវណ្ណគិរី”។ មកដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ របបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ(ប៉ុលពត)បានចូលគ្រប់គ្រងទាំងស្រុង អ្នកស្រី និងស្វាមីបានភៀសខ្លួនទៅប្រទេសបារាំង ហើយក្រោយមកបានផ្លាស់ទៅហុងកុង។ អ្នកស្រី និងស្វាមីបានចែកផ្លូវគ្នានៅគ្រាដែលលោក គួយ គឹង នៅតែបន្តការធ្វើមុខជំនួញភាពយន្ត ហើយលោកបានក្លាយជាមហាសេដ្ឋីទី១ នៅហុងកុងនៅគ្រានោះ។ ឆ្លើយតបនឹងពាក្យចចាមអារ៉ាមដែលថាអ្នកស្រីមានកូនស្រីម្នាក់បានក្លាយជាតារាសម្ដែងល្បីឈ្មោះនៅហុងកុងនោះ ត្រូវបានអ្នកស្រី ឌី សាវ៉េត ធ្វើការបដិសេធថា មិនមែនជាការពិតឡើយ។
អ្នកស្រីបានប្រាប់ថា «កូនខ្ញុំពីរនាក់អត់មាននរណាចូលសម្ដែងឡើយ កូនប្រុសច្បងអាយុជាង៤០ឆ្នាំ ឯកូនស្រីប្អូន អាយុជាង៣០ឆ្នាំ កាលពីតូច យើងចេះតែចាប់វាចូលរៀនសិល្បៈ តែដល់ពេលធំទៅ គេមានការងាររៀងៗខ្លួន ហើយក៏បែកទៅខាងរកស៊ីអស់ទៅ»។
អ្នកស្រីបានបន្តថា «ពួកគេសព្វថ្ងៃកំពុងរស់នៅក្រៅប្រទេស ហើយយើងក៏ឧស្សាហ៍ទាក់ទងគ្នាតាមទូរស័ព្ទ ទោះបីពួកគេរវល់មិនបានមកលេងដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ»។ នៅឆ្នាំ១៩៩៣ អ្នកស្រីបានវិលត្រឡប់មកកាន់មាតុភូមិវិញ មកជួលផ្ទះនៅម្ដុំផ្សារកាប់គោ។ ក្រោយមកទៀត ទើបមានខាងទូរទស្សន៍ជាតិអញ្ជើញអ្នកស្រីទៅសម្ភាសន៍ និងមានអ្នកទាក់ទងអ្នកស្រីឱ្យជួយបង្ហាត់សិល្បៈភាពយន្តតាមក្លិបអង្គការ និងស្ថានីយទូរទស្សន៍នានា។
នៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៩៧-១៩៩៨ អ្នកស្រីបានបើកក្លិប MSL ជាមួយលោកហ៊ុយ សាន់ អតីតតារាភាពយន្តរួមជំនាន់ទទួលបង្ហាត់បង្រៀនរាំដើរម៉ូដ សម្ដែង និងច្រៀង។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះអ្នកស្រីបានសហការជាមួយទូរទស្សន៍ជាតិកម្ពុជាបង្កើតនូវកម្មវិធីជាច្រើន។
នៅឆ្នាំ១៩៥៩ ក្នុងវ័យ១៥ឆ្នាំ អ្នកស្រីបានប្រលងជាប់បវរកញ្ញាលេខ១។ នៅឆ្នាំ១៩៦២អ្នកស្រីត្រូវបានលោក អ៊ួង កន្ធន់ ចាងហ្វាងផលិតកម្មកងចក្រភាពយន្តជ្រើសរើសថតខ្សែភាពយន្តដំបូងក្នុងរឿងក្បូនជីវិត ដើរតួជាមួយលោក ម៉ក់ ហូ។ ក្រោយមក អ្នកស្រីបានបន្តសម្ដែងជាច្រើនផលិតកម្មដូចជាផលិតកម្មតារារ័ត្ន, ភាពយន្តរបស់លោក ទា លឹមគុណ ផលិតកម្មឥន្ទ្រទេវី ,ភាពយន្តរបស់ លោក ប៊ីវ ឆៃលាង ផលិតកម្មព្រះខ័នពេជ្រ ,ភាពយន្តរបស់លោក លី វ៉ា ផលិតកម្មនាគព័ន្ធ , ភាពយន្តរបស់លោក ស៊ុន ប៊ុនលី ផលិតកម្មត្រង់ដឺ ,ភាពយន្តរបស់លោក យិន បឿន ហៅត្រង់ដឺ ផលិតកម្មព្រះកែវមរកត ,ភាពយន្តរបស់លោក ន ឬទ្ធីយ៉ា ជាដើម។ ដោយសារជោគជ័យលើវិស័យសិល្បៈ អ្នកស្រីបានបើកផលិតកម្មថតខ្សែភាពយន្តមួយជាមួយស្វាមី គឺផលិតកម្មសុវណ្ណគិរីភាពយន្ដហើយថតបានប្រមាណជាង១០រឿងដែលសុទ្ធសឹងតែទទួលការគាំទ្រពីមហាជន។ តួឯកប្រុសដែលអ្នកស្រីធ្លាប់សម្ដែងជាមួយ គឺលោក គង់ សំអឿន ,លោក ជា យុទ្ធថន ,លោក ណុប ណែម, លោក កន ប្ញទ្ធីយ៉ា ,លោក ម៉ៃ យ៉ាសិទ្ធិ,លោក មាស សំអ៊ែល ,លោក សោម ដូរិន និងលោក ម៉ក់ ហូ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាសិល្បការិនីដែលមានចរិតម៉ឺងម៉ាត់រូបនេះបានប្រាប់ថា «ទោះបីស្រឡាញ់ ឬមិនស្រឡាញ់វិស័យសិល្បៈក៏ដោយ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានចរិតមួយខុសគេ កាលណាយើងតាំងចិត្តធ្វើអ្វីមួយគឺធ្វើឲ្យទាល់តែបាន បើជ្រុលតែតាំងចិត្តធ្វើហើយ មិនមែនថាមិនចង់ហើយធ្វើមិនបាននោះទេ»។ អ្នកស្រី ឌី សាវ៉េត ធ្លាប់មានឱកាសចេញទៅសម្ដែងនៅតៃវ៉ាន់ ហុងកុង បារាំង និងថៃ នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៧០ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ ហើយបន្ទាប់ពីនេះ ដោយសារតែរបបប្រល័យពូជសាសន៍ និងភ្លើងសង្គ្រាមចេះតែបន្ត ទើបធ្វើឲ្យអ្នកស្រី ឌី សាវ៉េត បន្តទៅរស់នៅប្រទេសបារាំង រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩៣ទើបត្រឡប់ចូលស្រុកវិញ។ អ្នកស្រី ឌីសាវ៉េត បានបញ្ជាក់ថា អ្នកស្រីមានការសោកស្ដាយដោយសារតែគ្មានកូនបន្តវេននៅលើវិថីសិល្បៈ ទោះបីជាយ៉ាងណា អ្នកស្រីក៏បាននិងកំពុងចិញ្ចឹមកូនស្រីធម៌វ័យ១១ឆ្នាំម្នាក់ ឈ្មោះ ឌី ជូលី ដែលសង្ឃឹមថាគេនឹងក្លាយជាអ្នកបន្តវេនជំនួសអ្នកស្រីទៅថ្ងៃអនាគត។
អ្នកស្រីនិយាយថា «សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកំពុងឲ្យគេរៀនអង់គ្លេស ខ្មែរ កុំព្យូទ័រ និងចង់ឲ្យចេះភាសាផ្សេងទៀត ព្រមទាំងឲ្យគេចេះច្រៀង រាំរបាំខ្មែរ បុរាណ សម័យ និងរបៀបអឺរ៉ុប»។ សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកស្រី ឌី សាវ៉េត ក៏កំពុងទទួលបង្ហាត់កុមារ និងយុវជន ដែលមានឧបនិស្ស័យ និងទេពកោសល្យខាងសិល្បៈ ដោយមិនយកកម្រៃឡើយ ពោលគឺផ្ដល់ឲ្យដោយការស្ម័គ្រចិត្តទៅវិញទៅមកក្នុងជំនាញសិល្បៈទាំងមូលមានដូចជា ច្រៀង រាំ ពិធីករ និងកំប្លែងជាដើម នៅឯគេហដ្ឋានផ្ទាល់របស់អ្នកស្រីក្នុងសង្កាត់បឹងទំពុន។
និយាយមកដល់ត្រង់នេះ អ្នកស្រីទម្លាក់ទឹកមុខប្រែជាស្រពោន ហើយពោលតិចៗថា “ពេលទៅសម ឬសម្ដែង គឺផ្សងព្រេងខ្លាំងណាស់ មានឈុតមួយនោះអ្នកដឹកនាំរឿងតម្រូវឲ្យតួឯកប្រុស និងតួឯកស្រីលោតទឹក ដើម្បីស្កាត់ជួបគ្នា ដោយមិនបានដឹងថានៅក្នុងទឹកហ្នឹងមានស្លាបចក្រកប៉ាល់ទេ តែសំណាងល្អអ្នកថតប្រាប់ទាន់ កុំអីខ្ញុំត្រូវស្លាប់បាត់ហើយ។ មានរឿងមួយទៀតអ្នកដឹកនាំរឿងបាននាំទៅថតនៅកំពង់ស្ពឺ នៅតាមផ្លូវមានទាហានខ្មែរក្រហមដាក់មីន និងស្ទាក់ចាំបាញ់ តែសំណាងល្អមានកងទាហាន (លន់ ណុល) តាមការពារតាមផ្លូវ និងបានរង់ចាំការពារពេលថត ប៉ុន្តែពេលនោះមិនអាចបន្តថតដល់ពេលល្ងាចបានទេ ព្រោះខ្លាចផ្លោងគ្រាប់ដាក់ ឬតាមបាញ់សម្លាប់”។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៦២ រហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន អ្នកស្រីបានបន្សល់ទុកនូវស្នាដៃខ្សែភាពយន្តជាច្រើនដូចជា៖
-រឿង ក្បូនជីវិត នៅឆ្នាំ១៩៦២។
-រឿង អន្លង់វាសនា នៅឆ្នាំ១៩៦៣។
-រឿង កាត់ត្រើយមហាស្រណោះ នៅឆ្នាំ១៩៦៤។
-រឿង វាសនាអកុសល សាយណ្ហទោចយំ លលកញីឈ្មោល និងរឿងL’oiseau Du Paradis (ភាពយន្តចូលរួមជាមួយតារាសម្ដែងបារាំង) នៅឆ្នាំ១៩៦៥។
-រឿង ខ្យងសាំងសីលជ័យ នាងកែវណាម៉ាធីតាមុខសេះ ក្អែកព្រាត់បង្គង និងរឿងកាត់ត្រើយមហាស្រណោះ នៅឆ្នាំ១៩៦៦។
-រឿង នាងវិមានចន្ទ ពៅឈូកស នាងកែវណាម៉ា ឆ័យាលើអង្គរ និងទឹកភ្នែកលើខ្នងភ្នំ នៅឆ្នាំ១៩៦៧។
-រឿង unlucky life Love and war ស្អែកអូនលាបងហើយ និងរឿងក្រៃថោងក្រពើឆារាវណ្ណ នៅឆ្នាំ១៩៩៦។
-រឿងCrepuscuse(twilight) ស្ដេចដំរីស លាហើយដួងតារា សាយណ្ហកុមារ នាងព្រះ នាងទេពធីតា និងរឿងចំប៉ាថោង នៅឆ្នាំ១៩៦៩។
-រឿងប្រពន្ធស្ដេចពស់(ទទួលពាន៦លើកសម្រាប់មហោស្រពភាពយន្តនៅសិង្ហបុរី)លលកញីឈ្មោល សាយណ្ហទោចយំ ស្ដេចដំរីសភាគ២ និងរឿងបុត្រាព្រះអាទិត្យផ្សងចាំម្ដាយ នៅឆ្នាំ១៩៧០។
-នាងល្វាចេក វាលវែងណាបង ស្រីគ្រប់លក្ខណ៍ ស្អែកអូនលាបងហើយ និងរឿងកុលាបប៉ៃលិន នៅឆ្នាំ១៩៧១។
-រឿង ជីវិតថ្មី បុប្ផាអង្គរ ម៉ាក់ថឺង ព្រះគុណម្ដាយវង្វេងព្រោះស្នេហ៍ ផ្ញើកងចងដៃ និងរឿងទឹកភ្នែកលើខ្នងភ្នំនៅឆ្នាំ១៩៧២។
-រឿង ជីវិតផ្សងព្រេង អកព្រាត់ទ្រនំ ដាវដែក៣២ក្អែកព្រាត់បង្គងវគ្គ២ ថ្ងៃលិចអូនស្រណោះ ធីតាសក់ពស់ពស់កេងកងវគ្គ២ ស្អប់ណាស់ស្រលាញ់ណាស់ និងរឿង អន្លង់វាសនានៅឆ្នាំ១៩៧៣។
-រឿង Crocodile men ផ្ញើកងចងដៃ ប្រុសអប្រិយស្រីរងកម្មបុប្ផាទល់ដែន ចំប៉ាបាត់ដំបង និងរឿងធីតាសក់ពស់ វគ្គ២នៅឆ្នាំ១៩៧៤។
-រឿង Snake girl in drop Blood boxing girl និងរឿងថ្ងៃលិចអូនស្រណោះ នៅឆ្នាំ១៩៧៥។
-រឿង Crocodile Menវគ្គ២ នៅឆ្នាំ១៩៨៣។ – រឿង អ្នកម្ដាយ នៅឆ្នាំ២០០២។
-រឿង មិនយកទេប្ដីចាស់ស្អប់ណាស់ប្ដីក្មេង នៅឆ្នាំ២០០៣។
-រឿង អាត់៣ នៅឆ្នាំ២០០៤។
-រឿង The crocodile វគ្គ២ នៅឆ្នាំ២០០៥។
-រឿង សុរិយាល្ងាចថ្ងៃ នៅឆ្នាំ២០០៦។
-និងរឿងចុងក្រោយ គឺកែវភ្នែកសំណព្វចិត្ត នៅឆ្នាំ២០០៨។
កាលពីដើមឆ្នាំ១៩៧៥ អ្នកស្រី និងគ្រួសារបានភៀសខ្លួនទៅរស់នៅប្រទេសបារាំងអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ នៅទីនោះ អ្នកស្រីបានព្យាយាមសិក្សារៀនសូត្របន្ថែមភាសាបារាំង និងអង់គ្លេស ដើម្បីចេះភាសានិយាយឲ្យបានស្ទាត់ជំនាញ និងសម្របខ្លួនទៅនឹងស្រុកទេសដែលអ្នកស្រីកំពុងរស់នៅ។ ក្រោយពីវិលមកស្រុកកំណើតវិញ(១៩៩៣) អ្នកស្រីចេះសរសេរ និងនិយាយភាសាអង់គ្លេស និងភាសាបារាំងយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។ ចំណេះដឹងផ្នែកទំនាក់ទំនង គួបផ្សំនឹងទេពកោសល្យ និងបទពិសោធន៍ផ្នែកសម្ដែងរបស់អ្នកស្រីបានធ្វើឲ្យមហាជនចាប់អារម្មណ៍ ហើយត្រូវបានគេអញ្ជើញឲ្យទៅសម្ដែងនៅក្រៅប្រទេសជាច្រើនដូចជា ថៃតៃវ៉ាន់ ហុងកុង និងវៀតណាម ជាច្រើនលើក។ ក្រោយពីបានឆ្លងកាត់ជីវិតគ្រប់រសជាតិ ជាពិសេសរសជាតិស្នេហានោះ បច្ចុប្បន្នអ្នកស្រីមានបំណងចង់រស់នៅដោយភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងសុភមង្គលជាមួយកូនស្រីពៅឈ្មោះ ឌី ហ្ស៊ូលី អាយុ១២ឆ្នាំ។ ក្រៅពីបង្រៀនកូនសិស្សផ្នែកច្រៀង រាំ និងសម្ដែងនៅផ្ទះអ្នកស្រីឆ្លៀតពេលនិពន្ធរឿងបានចំនួន៣រឿងហើយថាចង់ផលិតខ្សែភាពយន្តខ្នាតធំដើម្បីចាក់បញ្ចាំងនៅទូទាំងប្រទេស និងធ្វើឲ្យសកលលោកស្គាល់ស្នាដៃតែងនិពន្ធ និងដឹកនាំរឿងរបស់ខ្មែរ។ នៅថ្ងៃអនាគតអ្នកស្រី នឹងនិពន្ធរឿងឲ្យបានច្រើន ហើយត្រូវដឹកនាំរឿងទាំងនោះដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់៕
តារាភាពយន្តល្បីបីជំនាន់អ្នកស្រី ឌី សាវ៉េត មិនព្រមចាស់តាមអាយុ
0 Comments