កាលពីថ្ងៃចន្ទ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរបស់ប្រទេសអូស្ត្រាលីបានឲ្យដឹងថា ៖ មហាសមុទ្រលើពិភពលោកពោពេញទៅដោយសត្វសមុទ្រជាច្រើនប្រភេទ ប៉ុន្តែក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មានចំនួនកើនឡើងនៃការបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនឌីអុកស៊ីត ដែលបានបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ពួកវា។
ការសិក្សានេះបានបញ្ចូលការពិសោធន៍ចំនួន៦៣២ ដែលបានចេញផ្សាយអំពីសមុទ្រពិភពលោក រួមមានតាំងពីតំបន់ត្រូពិក ដែលលាតសន្ធឹងរហូតទៅដល់ដែនទឹកតំបន់អាក់ទិក ដែលមានថ្មប៉ប្រះទឹក ផ្កាថ្មនិងទៅដល់មហាសមុទ្រ។ បន្ទាប់ពីការវិភាគទិន្នន័យ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ការផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុកំពុងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ប្រភេទសត្វសមុទ្រចម្រុះដ៏ច្រើនលើសលប់។
យោងតាមក្រដាសដែលបានចេញផ្សាយ សម្រាប់ដំណើរការនីតិវិធីបណ្ឌិត្យសភាជាតិនៃវិទ្យាសាស្ត្រ ក្នុងនោះអ្នកស្រាវជ្រាវបានគូសបញ្ជាក់ថា ៖ “វិសាលភាពមានកម្រិត” សម្រាប់សត្វក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាកម្តៅទឹកនិងអាស៊ីដកម្ម។ មានប្រភេទសត្វត្រឹមតែមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចគេចផុតពីផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាន នៃបញ្ហាបង្កើនការរំលាយកាបូនឌីអុកស៊ីតនៅក្នុងសមុទ្រដែលពួកគេបានកត់សម្គាល់ឃើញ។
យោងតាមអ្នកជំនាញ ៖ សមុទ្រនៅលើពិភពលោក បានស្រូបយកមួយភាគបីនៃកាបូនឌីអុកស៊ីតទាំងអស់ ដែលបញ្ចេញដោយការដុតឥន្ធនៈផូស៊ីល។ សីតុណ្ហភាពនៃមហាសមុទ្របានឡើងកម្តៅប្រហែល 1C ចាប់តាំងពីមុនសម័យឧស្សាហកម្ម ហើយទឹកបានកើនឡើងជាតិអាស៊ីតដល់ទៅ៣០%បន្ថែមទៀត។
អាស៊ីដកម្មនៃទឹកនឹងធ្វើឲ្យ វាមានផលលំបាកសម្រាប់សត្វសមុទ្រ ដែលមានដូចជាផ្កាថ្ម អយស្ទ័រ និងលៀសជាដើម នៅក្នុងការបង្កើតសែល និងរចនាសម្ព័ន្ធដែលជួយការពារពួកវា។ លើសពីនេះ គេបានរកឃើញថា បញ្ហាកម្ដៅទឹកកំពុងតែកើនឡើងនេះ អាចបណ្តាលឲ្យមហាសមុទ្រមានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងកម្រិតបរិយាកាស និងប៉ះពាល់ជម្រករបស់ត្រី។
លោក Ivan Nagelkerken សាស្ត្រាចារ្យរងនៃសាកលវិទ្យាល័យ Adelaide បាននិយាយថា៖ “មានចំណីកាន់តែច្រើន សម្រាប់ប្រភេទសត្វស៊ីស្មៅតូចៗដូចជាត្រី ខ្យងសមុទ្រនិងបង្គា ប៉ុន្តែដោយសារតែការកើនឡើងនៃកម្ដៅផែនដី បានជំរុញឲ្យមានការបង្កើនអត្រាបំប្លែងសារជាតិ នៅក្នុងអត្រាកំណើននៃសត្វទាំងនេះ ដែលធ្វើឲ្យវាមានភាពថយចុះ»។
កង្វះចំណីនឹងប៉ះពាល់ដល់ប្រភេទមំសាសី ហើយវានឹងបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ជាថ្នាក់មួយនៅលើខ្សែសង្វាក់អាហារ។
សាស្ត្រាចារ្យ NagelKerken និងមិត្តរបស់លោកគឺសាស្ត្រាចារ្យ Sean Connell មកពីផ្នែកបរិស្ថានសមុទ្រនៃសាកលវិទ្យាល័យ Adelaide បានធ្វើការទៅលើ ការវិភាគទិន្នន័យពិសោធន៍ដែលបានចេញផ្សាយចំនួន៦៣២ និងធ្វើការសិក្សាដោយគ្របដណ្តប់ពីចំណុចតំបន់ត្រូពិករហូតទៅដល់ដែនទឹកតំបន់អាក់ទិក ហើយក៏មានជួរនៃប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីពីផ្កាថ្មប៉ប្រះទឹក តាមរយៈព្រៃក្នុងទឹកដែលពោរពេញទៅដោយសារាយ kelp ទៅកាន់មហាសមុទ្រ។
សាស្ត្រាចារ្យ Connell បាននិយាយថា “យើងបានដឹងខ្លះៗ អំពីរបៀបទាក់ទងទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដែលនឹងប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានសមុទ្រ” ។ “រហូតមកដល់ពេលនេះ ស្ទើរតែគ្មានពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើការពិនិត្យគុណភាព និងសក្តានុពលនៃការផ្លាស់ប្តូរទស្សនៈជាសកលនោះទេ។ ចំពោះការវាយតម្លៃបរិមាណ ជាធម្មតាគេបានផ្តោតទៅលើភាពតានតឹងតែមួយ ឬប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីតែមួយ ឬក៏ប្រភេទតែមួយ។
“ការវិភាគនេះរួមបញ្ចូលគ្នានូវលទ្ធផលនៃការពិសោធន៍ទាំងអស់ ដើម្បីសិក្សាពីផលប៉ះពាល់រួមបញ្ចូលគ្នានៃភាពតានតឹងដ៏ច្រើននៅលើសហគមន៍ទាំងមូល រួមបញ្ចូលទាំងប្រភេទសត្វនិងវិធានការផ្សេងគ្នា ក្នុងអន្តរកម្មឆ្លើយតបទៅនឹងការផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុ”។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា វានឹងត្រូវមាន “កម្រិតវិសាលភាព” សម្រាប់ការផ្សាំនឹងអាកាសធាតុថ្មីនៃបញ្ហាកម្តៅទឹក និងអាស៊ីដកម្ម ។ មានប្រភេទសត្វមួយចំនួនដែល នឹងអាចគេចផុតពីផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាននៃការបង្កើនឧស្ម័ន CO2 ដោយរំពឹងថា នឹងកាត់បន្ថយចំនួនដ៏ធំនៃប្រភេទសត្វចម្រុះដ៏សម្បូរបែបនៅទូទាំងពិភពលោក។ ករណីលើកលែងមួយនឹងក្លាយជាអតិសុខុមប្រាណ ដែលត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងអាចធ្វើឲ្យចំនួនសត្វចម្រុះដ៏សម្បូរបែបអាចកើនឡើង។
ចាប់ពីចំណុចនៃកម្រិតចំណីសរុប ផលិតកម្មជាបឋមចាប់ពីធារាសុខុមប្រាណដ៏តូចជាងគេបំផុត ត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងកើនឡើងនៅក្នុងទឹកក្តៅនេះ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់មិនបានប្រែទៅជាផលិតកម្មបន្ទាប់បន្សំ (ដូចជា zooplankton និងត្រីតូចៗ) ដែលបានបង្ហាញភាពថយចុះនៃផលិតភាពនៅក្រោមអាស៊ីដកម្មនៃមហាសមុទ្រនោះទេ។
“ជាមួយនឹងអត្រាខ្ពស់នៃការរំលាយអាហារនៅក្នុងទឹកក្តៅ ដូច្នេះហើយតម្រូវការកាន់តែច្រើនសម្រាប់ចំណី ដោយមានភាពខុសគ្នាមួយ ជាមួយនឹងចំណីដែលមានសម្រាប់ប្រភេទមំសាសី ជាត្រីមានទំហំធំដែលឧស្សាហកម្មនេសាទបានផ្អែកលើ”។ នេះបើតាមសាស្ត្រាចារ្យ Nagelkerken បាននិយាយឲ្យដឹង។ «វានឹងមានការដួលរលំនៃប្រភេទសត្វ តាំងពីកំពូលនៃខ្សែសង្វាក់ចំណីចុះមកក្រោម»។
ការវិភាគបានបង្ហាញថា ជាមួយនឹងកម្តៅទឹកឬអាស៊ីដកម្មកើនឡើង ទាំងពីរនេះនឹងមានផលប៉ះពាល់ដែលជាគ្រោះមហន្តរាយលើប្រភេទជម្រកសត្វ ជាឧទាហរណ៍ផ្កាថ្ម អយស្ទ័រនិងលៀសជាដើម។ រាល់ការផ្លាស់ប្តូរនៃបញ្ហាសុខភាពបន្តិចនៅក្នុងទីជម្រក អាចនឹងមានផលប៉ះពាល់ដ៏ធំទូលាយ ទៅលើជួរដ៏ធំនៃប្រភេទសត្វលើថ្មប៉ប្រះទឹកដែលនៅជិតកំពង់ផែ៕
NYCity Today
បម្រែបម្រួលអាកាសធាតុបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ប្រភេទសត្វសមុទ្រចម្រុះដ៏ច្រើនលើសលប់
0 Comments