ភ្នំពេញ ៖ ក្នុងគោលដៅធ្វើឱ្យភាគីពាក់ព័ន្ធនៅប្រទេសកម្ពុជាយល់ច្បាស់អំពីបទប្បញ្ញត្តិ នៃអនុសញ្ញារបស់អង្គការអន្តរជាតិខាងការងារលេខ១៨៩ ស្ដីពីកម្មករធ្វើការងារផ្ទះ និងដើម្បីឱ្យពួកគេផ្តល់នូវធាតុចូលឆ្ពោះទៅដល់ការធ្វើសេចក្ដីព្រាងផែនទីបង្ហាញផ្លូវសម្រាប់ការផ្តល់សច្ចាប័ននៃអនុសញ្ញានេះ ក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ក្រោមជំនួយបច្ចេកទេសរបស់អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ(គម្រោងILO-TRIANGLE) អង្គការស្ត្រីសហប្រជាជាតិ(UNWOMEN) និងជំនួយរបស់រដ្ឋាភិបាលស្វីស បានបើកសិក្ខាសាលាពិគ្រោះយោបល់រយៈពេលពីរថ្ងៃ(២៥-២៦) ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៥ នៅសណ្ឋាគារអីមភើរៀល។
លោក ហ៊ូ វុឌ្ឍី អនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈថ្លែងថា នៅកម្ពុជាទន្ទឹមនឹងវិសាលភាពនៃច្បាប់ស្ដីពីការងារមិនបានគ្របដណ្ដប់លើកម្មករការងារផ្ទះ ក៏នៅមិនទាន់មានច្បាប់ ឬបទបញ្ជាណាមួយសម្រាប់គ្រប់គ្រងកម្មករការងារផ្ទះដោយចំពោះមុខនៅឡើយ លើកលែងតែការអនុវត្តនូវបទប្បញ្ញត្តិនៃច្បាប់ជាតិជាធរមាន ដែលជាប់ទាក់ទិននឹងសកម្មភាពនានាក្នុងករណីជាក់ស្តែងនីមួយៗតែប៉ុណ្ណោះ។ អាស្រ័យហេតុនេះ ការកសាងឱ្យមាន ឬការទទួលយកបទប្បញ្ញត្តិណាមួយសម្រាប់កម្ពុជា គឺពិតជាការងារចាំបាច់ណាស់សម្រាប់ការគ្រប់គ្រង ក៏ជាការការពារសិទ្ធិ ផលប្រយោជន៍ និងភាពថ្លៃថ្នូររបស់ពលរដ្ឋខ្មែរ ក៏ដូចជាពលរដ្ឋផ្សេងទៀត ដែលប្រកបមុខរបរជាការងារផ្ទះដ៏មានសារៈសំខាន់មួយនេះ។ តែទន្ទឹមនឹងការមើលឃើញនូវភាពចាំបាច់ ជាពិសេសបែបនេះ អ្នកតាក់តែងធ្វើច្បាប់ និងបទបញ្ជា ឬពិនិត្យទទួលយកឧបករណ៍ណាមួយសម្រាប់កម្ពុជា ក៏ត្រូវតែមើលឱ្យឃើញដោយជាក់លាក់ផងដែរ នូវលក្ខណៈពិសេសនៃទំនាក់ទំនងការងាររវាងកម្មករការងារផ្ទះ និងនិយោជក ដែលជាម្ចាស់ផ្ទះ ដែលទំនាក់ទំនងនោះវាពិតជាស្ថិតនៅក្នុងទីកន្លែងមួយ ឬបរិវេណមួយដែលបិទជិតដាច់ផុតពីភ្នែកពីត្រចៀករបស់អ្នកដទៃ ឬជនដែលមានសមត្ថកិច្ច។ នេះគឺជាលក្ខណៈពិសេសនៃប្រភេទមុខរបរមួយនេះ ដែលទាមទារនូវច្បាប់ ឬបទបញ្ជាដែលមានលក្ខណៈពិសេសស្របទៅតាមនោះផងដែរ។ ឯកាដាក់ឱ្យអនុវត្ត និងតាមការឃ្លាំមើលការអនុវត្ត ក៏ដូចជាការចាត់វិធានការ ជាក់ស្តែងចំពោះការអនុវត្តមិនប្រក្រតីក៏ត្រូវមានលក្ខណៈពិសេសឱ្យបានសមស្របទៅតាមប្រភេទមុខរបរមួយនេះដែរ។
យោងតាមក្របខ័ណ្ឌអន្តរជាតិ CEDAW ផ្តល់សច្ចាប័ននៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩២ ត្រង់មាត្រា១១(១) ចែងថា បៀវត្សរ៍ អត្ថប្រយោជន៍ លក្ខខណ្ឌការងារ និងសិទ្ធិទទួលបានការឈប់សម្រាកដោយមានប្រាក់ឈ្នួលដូចគ្នា ហើយមាត្រា១៥នៃក្របខ័ណ្ឌអន្តរជាតិនេះក៏បានចែងដែរថា បុរស និងស្ត្រីមានសិទ្ធិដូចគ្នាក្រោមច្បាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងសេរីភាព ដើម្បីជ្រើសរើសកន្លែងរស់នៅ និងកន្លែងស្នាក់នៅរបស់ខ្លួន។ បើយោងតាមមាត្រា២៤នៃសេចក្តីប្រកាសជាសកលស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្សចែងថា គ្រប់គ្នាមានសិទ្ធិសម្រាក និងកម្សាន្ត រួមទាំងការកំណត់ចំនួនម៉ោងធ្វើការសមស្រប និងការសម្រាកតាមពេលកំណត់ ដោយមានប្រាក់ឈ្នួល។
តាមឯកសារអនុគម្រោងស្រាវជ្រាវ ទី១-ពលកម្មកុមារបម្រើតាមផ្ទះរបស់កម្មវិធីអ៊ិចសែលនៃអង្គការទស្សនៈពិភពលោក ដោយក្រសួងការងារសហអាមេរិកបានបង្ហាញថា ទូទាំងពិភពលោក ការងារកុមារតាមផ្ទះមានចំនួនប្រហែល១៥.៥លាននាក់ ដែលក្នុងនោះ៦០% ស្ថិតក្នុងទ្វីបអាស៊ី និង៩០%ជាកុមារី។ ដោយឡែកនៅកម្ពុជាមានប្រហែល២៨.០០០នាក់ មានអាយុចាប់ពី៧ទៅ១៧ឆ្នាំ និងប្រហែល១០% ស្ថិតក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ៕
សុងយោ
0 Comments