កន្លងមកថ្មីៗនេះក្រោយពីព្យុះសង្ឃរាបក់បោកអោយមានគ្រោះថ្នាក់ ដល់មេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិនោះក៏លេចចេញព័ត៌មានពី “មេរង ស្តីទី” នៃគណបក្សនេះដែលបានរកច្រកចេញមួយគឺសង្ឃឹមទៅលើវប្បធម៌សន្ទនាដែលអាចមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការស្តារពីគ្រោះមហន្តរាយនោះអោយបានប្រសើរមកវិញ។ ប៉ុន្តែចំពោះ”មេ”ដែលកំពុងត្រូវទទួលរងនូវការបកអាវក្រោះចេញនោះតើបានអាវនោះមកវិញដែរ ឬទេ? តើអ្វីទៅជាអាវក្រោះ?
យើងនិយាយទៅតាមភាសារបស់សមាជិករដ្ឋសភាដែលគេចំណាំតែនិយាយថា “អភ័យឯកសិទ្ធិ”គឺពាក្យនេះហើយដែលគេយល់តាមរយៈការប្រៀបប្រដូចទៅនឹងអាវក្រោះនោះ។ ចំពោះការបាត់បង់នូវអភ័យឯកសិទ្ធិនេះហើយដែលហៅថា ជាការបាត់បង់អាវក្រោះជាអាវសម្រាប់ការពារខ្លួននោះហើយ។ ជាក់ស្តែងដូចលោកសម រង្ស៊ីជាប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ហើយដែលមានតួនាទីជាអ្នកតំណាងរាស្ត្រមណ្ឌលខេត្តកំពង់ចាម នោះត្រូវបានសំឡេងសភាភាគច្រើនបានបកអាវក្រោះចេញគឺត្រូវបានសភាជាតិដកអភ័យឯកសិទ្ធិរួចអស់ហើយ កាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៥។ ឥឡូវនេះលោកសម រង្ស៊ីលែងមានអាវក្រោះការពារខ្លួនទៀតហើយ។ មានន័យថា ជាការងាយស្រួលបំផុតក្នុងការទទួលរងនូវគ្រោះថ្នាក់ប៉ះពាល់ដល់ខ្លួននោះ។
គប្បីបញ្ជាក់ថា ពាក្យអភ័យឯកសិទ្ធិ មានន័យដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិប្រែថា ជាអំណាចផ្ទាល់ខ្លួនដែលធ្វើមិនអោយមានការភ័យព្រួយនោះទេ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់ពេលនេះការបកស្បែកនៃអាវក្រោះនោះបានរួចរាល់អស់ហើយដែលធ្វើអោយមេបក្សនោះត្រូវទទួលនូវការភ័យព្រួយនិងការខ្លាចញាប់ញ័រជាអចិន្ទ្រៃយ៍បំផុត។ បានសេចក្តីថា បើមានឧបសគ្គ ឬមានការប្រយុទ្ធតាមរយៈការបាញ់ព្រួញណាមួយបានប៉ះចំនោះប្រាកដជាមានការមុតធ្លុះធ្លាយបណ្តាលអោយរបួសនិងមានគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងដំណំប្រកបដោយទុក្ខទោសគួរអោយបារម្ភដែលមិនអាចគេចផុតនោះទេ។
ទន្ទឹមនឹងការភ័យព្រួយស្រៀវឆ្អឹងខ្នងនេះគេយល់ឃើញថា ក្រុមការងារនៃគណបក្សសង្គ្រោះជាតិបានប្រជុំរិះរកមធ្យោបាយនានា ដើម្បីអោយមេរបស់ខ្លួនបានទទួលភ្ជាប់សាជាថ្មីវិញចំពោះការទទួលបានអាវក្រោះមកពាក់ការពារខ្លួនដូចពីមុនគឺ អោយបានទទួលនូវអភ័យឯកសិទ្ធិនៃសមាជិកសភាជាមួយនឹងគេជាធម្មតា។ ជាការពិតណាស់អ្វីដែលបាត់បង់ទៅនោះទើបវាជាប្រការដែលគួរអោយស្តាយជាទីបំផុត។ ប៉ុន្តែកាលពីរបស់នោះនៅមិនទាន់បាត់បង់នោះ គឺអ្នកម្ចាស់នៃអភ័យឯកសិទ្ធិនោះ មិនចេះប្រើសិទ្ធិនោះអោយបានត្រឹមត្រូវចំពោះមុខច្បាប់ឡើយ។ តែនៅពេលដែលអាវក្រោះនោះឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្លួនទើបមានការសោកស្តាយប្រកបដោយភាពរងាព្រឺឆ្អឹងខ្នងដោយចង់ទាមទារយកអាវក្រោះនោះមកវិញ។ ពេលនេះគេនិយាយថា អ្វីៗវាហួសពេលទៅហើយ ឬជាឱកាសដ៏កម្របំផុតដែលរបស់បានបាត់ទៅហើយបែរជាត្រឡប់មករកឃើញវិញនោះ។
ទន្ទឹមនឹងក្តីសង្ឃឹមតាមរយៈវប្បធម៌សន្ទនានោះគឺមានមតិអ្នកវិភាគ២យ៉ាងដែលមតិទី១យល់ថា អាចធ្វើអោយលោកសម រង្ស៊ីបានរួចខ្លួនពីការចោទប្រកាន់នៃតុលាការផង និងបានទទួលនូវអភ័យសិទ្ធិជាអ្នកតំណាងរាស្ត្រមណ្ឌលខេត្តកំពង់ចាមវិញផង។ ដ្បិតគេចំណាំតែបានដឹងកន្លងមកពីបញ្ហានៃការផ្តន្ទាទោសទៅលើលោកសម រង្ស៊ីមានច្រើនដងមកហើយតែពុំមានប្រសិទ្ធភាពទាល់តែសោះ ឬមេបក្សនេះមិនដែលជាប់ពន្ធនាគារនោះទេ។ ចំណែកឯមតិទី២វិញតែងយល់ថា ឥទ្ធិពលនៃវប្បធម៌សន្ទនាវាឋិតនៅលើដំណោះស្រាយរវាងគណបក្សនយោបាយទាំងពីរចំពោះការការងារនយោបាយប៉ុណ្ណោះ។ ដោយឡែកចំពោះទោសពៃរ៍របស់លោកសម រង្ស៊ីជារឿងបុគ្គលដែលមានករណីល្មើសច្បាប់ដែលមិនអាចមានការឡូកឡំជាមួយគោលដៅវប្បធម៌សន្ទនានោះទេ។ ឯប្រការដែលរឹតតែមិនអាចទៅរួចទៀតនោះគឺបញ្ហាដកអភ័យឯកសិទ្ធិលោកសម រង្ស៊ីហើយនោះវាមិនមែនជារឿងក្មេងលេងបាយឡុកបាយឡនោះទេ។ ហេតុនេះហើយទើបក្តីសង្ឃឹមថា លោកសម រង្ស៊ីបានអាវក្រោះមកវិញនោះក៏វាពិបាកហួសនិស្ស័យនោះដែរ។
សរុបសេចក្តីមកក្នុងន័យនៃ”មេ”បាត់អាវក្រោះនោះក៏មិនអាចសង្ឃឹមថា បានមកវិញនោះឡើយនៅក្នុងអាណត្តិនេះ។ តែក៏អាចមានសង្ឃឹមនៅអាណត្តិក្រោយ ឬជាយូរទៅទៀតដែលគេមិនអាចធ្វើការទស្សន៍ទាយបាននោះទេ៕
ទស្សនៈ ៖ "មេ"បាត់អាវក្រោះ!
0 Comments